Rytuał zgadywania snów

[Marcin Sztelak]

Szczerze powiedziawszy nie lubię czytać
poezji.

Miejskie skrzyżowania kojarzone z nagim wzgórzem,
zielone – biegnijmy na drugi chodnik.
Gdzie pod podszewką trotuaru dzieją się niesamowitości.

Dech zapiera u progu tajemnicy, całun w ciemnej bramie
i krew baranka. Drzwi oznakowane.
Te, które spłonęły w hekatombie minionej wojny.

Szmer nieznanych języków oraz pobliska rzeka. Leniwie
przełamująca brody. Łachy piasku z odciskami
niezliczonych stóp i łap.
Istoty niezmartwychwstałe, mimo sądnych dni.

Szczerze powiedziawszy nie lubię pisać
poezji.

[marta zoja]

Ciekawe...co z tego nielubienia powstaje...cud uśmiechu i łza prawdy jednocześnie...gratulacje...