Sny miewam czarno-białe

[Gajka]

wśród monotonnych pól
ona uwiodła wzrok
a potem jednobarwna miedza
urodziła tysiące
białych stokrotek

dostrzegam oazę
jak zasmakować radości
gdy oczy błądzą
w pofałdowanej próżni
zahipnotyzowana
ocieram skórę o miękkie
wypukłości ziemi

pokonać strach
wejść do wody
gdy inni gestykulują
w połyskującej brudnej mazi
nie potrafię
świat skurczył się pod stopami

widzę czarne sylwetki
o łagodnych białych twarzach
oni dopłynęli
zaskoczona ogromem
szumiącej czarnej brei
stchórzyłam

[ono]

a potem bezbarwna miedza

a może:

a potem jednobarwna miedza

wśród rozgrzebanych pól

- niezbyt leży mi to na czarno - może pomyślisz coś innego?

o świcie rozpłakały się okna

- ja (zaznaczam: ja) widziałbym wiersz bez ostatniego wersu

reszta , w moim klimacie

pzdr

[Gajka]

a potem bezbarwna miedza

a może:

a potem jednobarwna miedza

wśród rozgrzebanych pól

- niezbyt leży mi to na czarno - może pomyślisz coś innego?

o świcie rozpłakały się okna

- ja (zaznaczam: ja) widziałbym wiersz bez ostatniego wersu

reszta , w moim klimacie

pzdr

Paniladaco:)

Dziękuje za propozycje .... poprawiłam:)

[anastazja]

wśród monotonnych pól
ona uwiodła wzrok
a potem jednobarwna miedza
urodziła tysiące
białych stokrotek

Uwiodłaś wierszem, a ta strofka bardzooo, serdecznie Gaju

[Ewa Włodek]

czerń i biel - dwa "bieguny". I bogata symbolika: dobro- zło, życie-śmierć, niebo-piekło, i w końcu jin-jang - pierwiastek męski i żeński w mandali. Kontrasty, ekstrema, a między nimi - człowiek, świadom, że nic na prawde nie jest czarno-białe, lecz mniej lub bardzie - szare...

serdeczność posyłam...
Ewa

[Gajka]

NASTI
EWUNIA

BARDZO DZIĘKUJĘ

[ono]

Dziękuje za propozycje .... poprawiłam:)