Drugi krąg

[Gloinnen]

Nigdy więcej nie powierzę
spojrzeń dłoniom, tylko
z jednej strony przyjaznym.
Od tyłu świst stali. Rozcięte kartki
przeszkadzają zasnąć.

Wyznacz
orbitę oddalania się. Ja już
skończyłam

z wydawaniem kuponów, rozrywaniem
żywej tkanki. Dla znajomych
i nieznajomych. Rotacja.

Utrata właściwej perspektywy odebrała
znaczenia emotikonom; wirtualne
sznyty, zdaniem większości
przecież nie bolą. Czy ktoś widział płaczący
awatar? Poczuł sól w rozpadlinach
naskórka, jedynie na mapie bitowej?

Reglamentacja produktów
dziesiątej potrzeby
okazała się znakomitym pomysłem.

Nazwę miłością i to będzie
ostatnie zimowe przesilenie.
"Byłam" zamiast "pełnić funkcję."
Ta subtelna różnica mnie pokonała.
Na wieczne
niespoczywanie.



____________________
Glo.

[iTuiTam]

Moją opinię o wierszu już znasz.
Postrzeganie i funkcjonowanie w świecie rzeczywistym i świecie awatarów może się uzupełniać albo wykluczać. Różne są kręgi w jakie jesteśmy wpisani.

Być a pełnić funkcję, to ogromna różnica.

serdecznie
iTuiTam

[ono]

Lubię Twoje wiersze , więc tylko się odmeldowywuje

[coobus]

Zdecydowałaś odejść na drugi krąg. Czy oznacza to, że się poddajesz, czy raczej oznacza to mądrość, przetrwanie, wieczne niespoczywanie? Jeszcze nie widać zapowiedzi katastrofy. Więc decyzja dobra. Próbuj dalej

[Gloinnen]

iTuiTam -

Coobus - dobrze "wywąchałeś" z tym odchodzeniem na drugi krąg. To tymczasowa rezygnacja z czegoś, co wydaje się z góry nieudane, przegrane. Należy podjąć nową próbę, po nabraniu dystansu, dokonaniu korekt - w życiu, w postępowaniu, w postawie, w sposobie widzenia i oceniania rzeczywistości... Na to potrzeba chociażby czasu... Zmiany egzystencjalnych parametrów, żeby nie popełnić po raz kolejny błędów, mogących doprowadzić do katastrofy.

Dzięki.


Glo.

[Gajka]

GLO
Świetny wiersz i mądra konkluzja

[anastazja]

Hm? - drugi krąg, dobra metafora. Wiersz do zamyślenia, jak zawsze u Ciebie świetnie opracowany.

Pozdrawiam

[P.A.R.]

czy rozumiem
wątpliwości mnie ogarniają
radość czytelnicza też
i nie ma w niej korzenia, jak żeń szeń
niewyleczalna pozostanie...
bo co
śmierć jest nieodłącznym składnikiem życia
na ósmym, czy w Sarajewie
północnej Korei
zawsze będziemy lać po nogach ze strachu...
umierać po kawałku
jeśli się uda
żyć w niedomówieniach
pokazując środkowy palec
zanim go odetną

[marta zoja]

A może jakaś mała rewolucja na wiosnę i pęd ku nowemu Cię zaskoczy. Podobnież umiejętność przeplatania w swojej codzienności życia, śmierci, życia nas tworzy. Dlatego jeżeli mogę Tobie pożyczyć, to otwórz okno i wdychaj, idzie wiosna. Z uśmiechem Marta Zoja