Więcej niż słowa

[Halszka55]

tyle o miłości słów a one lubią ciszę

jest tak cierpliwa jak nasionko w ziemi
łaskawa tuląc ramionami troski
po prostu jest tuż obok szeptem wiatru
promykiem złotym rosą na policzku

nie szuka swego
jak myślisz że zobaczysz koronę
znajdziesz ciernie

taka ona jest syta i głodna bogata i biedna
najczęściej umyka nam prawda o niej
jest jak powietrze

kto może powiedzieć mam ją dotykałem wierzę
gdy tak naprawdę gonimy ją po polach miraży
pozwalając aureoli słów świecić

miłość piękna pani trenem muska ego i czasem
daje się schwytać bym wznieciła apetyt na więcej
zasmakować w bezinteresowności

zdzierać z siebie kolejne warstwy samozadowolenia
z uśmiechem jak ocean kochając pozwalać się kochać

[anastazja]

tyle o miłości słów a one lubią ciszę

jest tak cierpliwa jak nasionko w ziemi
łaskawa tuląc ramionami troski
po prostu jest tuż obok szeptem wiatru
promykiem złotym rosą na policzku

cudowna strofka i ten pierwszy wers

taka ona jest syta i głodna bogata i biedna
najczęściej umyka nam prawda o niej

tę zapisałbym w ten sposób;

taka ona jest bogata i syta czasem biedna i głodna

ale to tak sobie dywaguję.
Wiersz o miłości, który trudno napisać pięknie, Tobie się udało Halszko.

Pozdrawiam.