Szklana kula

[Ewa Włodek]

Byłam szklaną kulą,
zniekształcałam odbicia,
pytał: czemu taka popękana?
Od bicia, panie,
Pęknięta od bicia.

bardzo dobra strofa - i pod względem sensu i przenikających ja emocji, ale też podoba mi się "mogotanie znaczeń" między odbiciem i od bicia...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[skaranie boskie]

W zacytowanej przez Ewę strofie nagromadzenie Bić i odbić jest jak najbardziej uzasadnione.
Niczego bym nie zmieniał.
A wiersz pozostanie w wolnych, bo absolutnie spełnia kryteria tego gatunku.
Pozdrawiam.

[Ratana]

Ewa, skaranie boskie - dzięki za opinię : ) Właśnie na związku między "odbicia" a "od bicia" wyrósł ten wiersz, wydaje mi się, że straciłby swój centralny punkt, gdyby usunąć któreś z tych słów.

[Damian Sawa]

czekam na kolejny, bo jestem ciekaw:) ten wyżej jak najbardziej, ciekawy pomysł i wykonanie na tak!

[Halszka55]

szklana kula... dla mnie jest szukaniem obrazu/ prawdy / wstrząsana obraz robi niewyraźnym trzymana w ręku daje ciepło jakby oczekiwania na to co piękne .........;-)=