oczepiny

[pietrek]

oczepiny

jestem tylko mężczyzną który zasnął
u boku waszej matki pewnie jedynym
lecz mogło by być nas wielu nieważne

żaden i tak nie mógł dotrzeć głębiej
niż pod neuralgię opuszka jak drzazga
przyjęta przez ciało z westchnieniem
a po czasie odrzucona zepsutą krwią

to bez znaczenia

dla architektury gniazda moszczonego
trawą ziołami i popiołem z żeber

to smutne

bo nigdy nie
zaznaliśmy

wesela

[Ewa Włodek]

wesele - radosne, pełne nadziei wejście w nowy etap życia - konkretnie: stworzenie nowej kategorii społecznej - rodziny. Tutaj peel tego nie doświadczył, jego inicjacja jako współtwórcy tejże rodziny - na pewno nie była radosna, raczej - bez wyrazu, nijaka i nie zapadająca w pamięć. Jakby - bez znaczenia...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[ono]

podobasie

[Alek Osiński]

Intrygujący wiersz. Mi to przypomina determinizm,
bezwzględne fatum ludzkiego losu. Te żebra wręcz
sprawiają wrażenie jakby Peel utożsamiał się
z ojcem, opiekunem ludzkości, albo jakąś bezwolną necessitas,
chociaż jak widać po zakończeniu
nie ma w tym raczej nic przyjemnego
a raczej smutny obowiązek...

Zdrówko

[pietrek]

Każdy chłop jest odrobinę Adamem, a każda kobieta ma w sobie
pierwiastek Pramatki, nie Ewy - lecz Gai - matki bogów,
więc mężczyzna to tylko przechodzień, zapraszany i goszczony,
lecz bez szans na to, by zostać pełnoprawnym domownikiem;
gościna trwać może i 70 lat, ale to tylko proszona kolacja, nawet jeśli drwa narąbie,
czy pozwolą mu pozmywać naczynia. Zawsze powinowaty, nigdy krewny. Mniej lub bardziej
użyteczny.

[Hosanna]

Pietrek kontemplowałam Twój zdumiewający i trudny dla mnie wiersz na dwóch forach ale na żadnym nie umiałam się sensownie wypowiedzieć co czuję gdyż przyciągając moje emocje i uwagę budził wciąż tylko zmieszanie i chaos
Jestem bardzo szczęśliwa ze napisałeś ten komentarz gdyż uważam ze jest głębokim wnikaniem

Bez Twojego komentarza nie poznałabym tych wartych poznania myśli

Wolę Twoje myśli niż formę w która je drapujesz
Choć wiem że większość to właśnie ceni -
dla mnie to zawsze strata

Nie sądzę żeby inni nawet jeśli podobał sie im ten tajemniczy wiersz
aby faktycznie zrozumieli to o czym napisałeś

Dla mnie to większą strata bo bardziej karmię się prostotą mądrości niż tajemnicą

zatem dziękuję za komentarz i istotne uwagi dotyczące sposobu przenikania się płci

[pietrek]

cóż, Hosanno, trochę to moja porażka, ale próbować warto
dzięki za odwiedziny

[Bożena]

jestem tylko mężczyzną który zasnął
u boku waszej matki pewnie jedynym
lecz mogło by być nas wielu nieważne

- mężczyzna który tylko zasnął u boku został jej wybrankiem a później ojcem- pełni kolejne role w życiu- szkoda że bez wesela- które odbieram jako fakt trudnego pożycia niż samego aktu weselnego

autor w wierszu jakoś zmniejsza rolę mężczyzny- może rzeczywiście jakoś coraz mniej są potrzebni kobietom

[Hosanna]

trudno dyskutować czyja strata większa ale wiem że choć każdy zrozumiał jakoś ten wiersz - to co napisałeś w komentarzu dla mnie było naprawdę ważne
byłam wczoraj na koncercie koleżanki i kiedy doszło do jamm session i zastanawiał się czy cze po-improwizować ze słowami - szukałam sobie ogólnego tematu do improwizacji
właśnie to zagadnienie przyszło mi do głowy i to właśnie chciałam zaśpiewać
coś dookoła tematu
mężczyzna będący zawsze tylko przechodniem w kobiecie
syn ojciec artysta
w tym wierszu jest tęsknota za czymś głębszym trwalszym

czy wiesz ze niektóre ryby głębinowe (samce) przyrastają do samicy
na wszelki wypadek a
by jej nei stracić w odmętach
i aby mieć wierność cielesną zagwarantowana wieczyści e ...