łokcie na parapecie

[Adela]

przez otwarte okno warczy podwórko
nieznana szybkość klatek w ciągu sekundy
martwią mnie układy pokarmowe bezdomnych
noworodki wyrzucone na śmietnik

każdy ma swoją tajemnicę
urwany film i pełnometrażowe zwątpienia

usiądź obok
we dwoje raźniej zatrzymać zachód słońca

[marta zoja]

Siadam obok, wsłuchuję się w każdy powiew wiatru... pozdrawiam mz

[EwaMagda]

Adelo, bardzo-bardzo

[Patka]

Tytuł mi się nie podoba, bo jest banalny, ale pewnie masz tego świadomość. W samym jednak wierszu jest trochę perełek, ogólnie wiersz jest dobry, choć nie porywa. A perełki to:

warczy podwórko

martwią mnie
układy pokarmowe bezdomnych

we dwoje raźniej
zatrzymać zachód słońca

Pozdrawiam
Patka

[coobus]

przez otwarte okno

Ten świat widziany stamtąd wygląda prawdziwie. Obrazy migające za oknem podpisujemy znakiem wodnym "każdy ma swoją tajemnicę". Usiadłem obok, posiedziałem, przyznam, że z satysfakcją

[Adela]

Bardzo dziękuję za lekturę i komentarze:)
pozdrawiam,
A.

[Alek Osiński]

Fajny wiersz, prosty, ale ma to coś, co przekonuje...

Pozdrawiam

[Adela]

dziękuję i pozdrawiam,
A.