Wypychacze Zwierząt

[Marcin Sztelak]

Męczące przekonanie, że poezja powinna
być odkrywcza.
Tymczasem jest spisem umarłych ze sztucznymi
wnętrznościami.
Szklane oczy doskonale udające głębie.

Metafora z wyprawionej skóry, bez najmniejszej
nutki rozkładu.
Sygnatura producenta i wypalony wiersz:
Rzeźnia, numer, dzień przyjęcia, godzina przeróbki.

[Maryla Stelmach]

Marcinie, bardzo przypadł mi do gustu. pozdrawiam.