przesrane

[Nilmo]

„Bóg rzekł:
-Niech się stanie światłość!
I stała się światłość”

po tym jak wpadło
niebiańskie gówno w wentylator

dnia pierwszego
Bóg stworzył wiadro
w drugim zajął się ścierką
drzewko wyrosło samo
….
ja chodzę
tato!
-zawołała rzadkość

w zadumie otrzepał spodnie

kiedyś gdy były modne
też wydawały mu się rajem

[Patka]

….

A co to za zapis? Wielokropek i kropka? Nie wiem, czemu ma on służyć.

-zawołała rzadkość

spacja po myślniku

Podobnie na początku, w cytacie.

Coś jest w wierszu interesującego, zwłaszcza w drugiej strofie (trzeciej? jeśli uznać cytat na początku za strofę). Ostatnio lubię w twórczości nawiązywać do Biblii, może więc dlatego ujął mnie twój tekst.

Pozdrawiam
Patka

[anastazja]

po tym jak wpadło
niebiańskie gówno w wentylator

ha,ha, rozumiem czemu życie jest przesrane

Świetny.


ps. supcio awatar, już mnie nie swędzi.
Pozdrawiam.

[czochrata]

Ja też jestem "za",pozdrawiam

[Nilmo]

Dziękuję wszystkim.
Zapis Patko mogę poprawić. Mam czasami takie odchyły że stawiam np. trzykropek, który znaczy dla mnie tyle co urwana myśl i stawiam kropkę za nim jeśli tej myśli nie zamierzam kontynuować. Jeśli ją później kończę to nie stawiam. Zazwyczaj jest to tylko oryginalny zapis i przed wklejeniem zacieram te moje fanaberie, ale teraz jakoś tak poszło na żywca. Kiedyś mi to często wypominano że sobie stawiam np. spację pomiędzy końcem słowa, a przecinkiem, czy po myślniku. Dla mnie myślnik to jedno a słowo to drugie i nie powinny się tulić skoro ja im tulić się nie pozwalam:)
Ale przyznaję się bez bicia że tak zostało wklejone bo tym razem zaniedbałem prze-konwertować to na język ludzki. Oczywiście gdybym zamierzał wydawać, to upierałbym się znowu że ma być tak zapisane, jak ja myślałem.
Anastazjo.- pomyślałem że to swędzenie w taki upał, naprawdę może dokuczać więc wkleiłem coś ciepłego choć zimowego/ Dziękuję za komentarz.
Czochrata dzięki
Pozdrawiam wszystkich.

[Ewa Włodek]

no, to powiem tak: świat idzie sobie swoim rytmem i torem, niezależnie do Boga czy boga. W każdym razie - tak czytam, szczególnie cząstkę o wiadrze, szmacie i - drzewie, które wszak jest - żeby wspomnieć tylko podstawową symbolikę - uniwersalnym symbolem kreacji, zakorzenione w podziemiach, z pniem na ziemi i koroną - w niebie. Tu więc moze raczej - autokreacji...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Maryla Stelmach]

ciekawie.

[Adela]

Zaskakujacy wiersz - tu gowno, tam wentylator- a mimo to, jest to logiczna, poetycka calosc

Pozdrawiam serdecznie,
A.

[anastazja]

Anastazjo.- pomyślałem że to swędzenie w taki upał, naprawdę może dokuczać więc wkleiłem coś ciepłego choć zimowego/

I bardzo jestem Ci wdzięczna, teraz o wiele przyjemniej popatrzeć na dzieciaczki, w dodatku w świetnych czapeczkach.

Pozdrawiam