Vacuum horrendum

[Gloinnen]

***
Burza przenosi nad dachami bloków
czarne wiadra pełne wody. Prolegomena
do zetknięcia iskry z ziemią. Jak zatrzymać
w pół drogi, przejąć siłę uderzenia?

***
Noc ciska jasne żagwie, skóra marszczy się,
odpada zwęglonymi płatami
od zdań; rozrośniętych, niecierpliwych, najgłębiej
sięgających w błotnisty niepokój. Nie do rozpoznania.

***
Definicja tego czegoś
musi być precyzyjna. Uwzględniać wszystkie
parametry, trajektorie, wahania temperatury.

A wiedza nie wykracza
poza cofnięcie ręki
na widok płomienia.

***
Pożyczamy sobie demony. Pozbawione
żywicieli, kurczą się, udają diakryty
na ekranie. Deszcz chłodzi okna w gorączce,
do kolejnego nawrotu

dopóki trwa lato. Przez linię graniczną
przesiąka coraz więcej wrzących strużek.
Drążą przepusty w strachu przed nieznanym.

Trzy jedności: miejsca, czasu, upływu
krwi. I nikt z dwojga nie poprosi o bliżej.



____________________
Glo.

[Alek Osiński]

Definicja tego czegoś
musi być precyzyjna. Uwzględniać wszystkie
parametry, trajektorie, wahania temperatury.

A wiedza nie wykracza
poza cofnięcie ręki
na widok płomienia.

Ta część najbardziej, świetnie opisuje jakże ludzki stan zagubienia,
pomiędzy wyobrażeniem, a faktyczną reakcją, to jak różnica między odruchem
warunkowym i bezwarunkowym, z tym, że ten pierwszy
nie jest już właściwie odruchem

Pozdrawiam

[Maryla Stelmach]

z przyjemnością czytam Glo.

[lczerwosz]

Burza przenosi nad dachami bloków
czarne wiadra pełne wody

Tak po prostu, ktoś je potem odwraca i wylewa. Świetne.

Pożyczamy sobie demony

Czy rozmowa w trakcie burzy może prowadzić do infekcji, do przeniesienia demona. Całe szczęście, że w obcej duszy jest on mniej zjadliwy, biorca nie staje się jego nowym żywicielem, da sobie radę. Najlepiej, gdyby dało się je zostawić na zawsze na ekranie, przeistoczyć w wiersz.

Definicja tego czegoś
musi być precyzyjna

Tak. To podstawa rozpoznania błotnistego niepokoju. Uspokojenia strachu. Ale wiedza stale nie wykracza poza proste odruchy. Reakcje bardziej skomplikowane są stale niepoznane.

Ale trwa burza i gorące lato. Wszystko zdarzyć się może. Nawet dzieci, co bardzo bywa prawdopodobne. Jakie by były przy takim poczęciu. Ale do tego potrzebne jest jedność czasu, miejsca i akcji.

I nikt z dwojga nie poprosi o bliżej

A skąd wiesz? Ale niestety, kabel internetowy trzeba rozłączyć było w obawie przed wielką iskrą, zawczasu, by nie powstały wielkie słowa. Zatem na jedno (nie) wychodzi.
Przynajmniej wiersz bardzo dobry. Na pocieszenie po jednym uschniętym demonie.