Porządki

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Wyrzucam śmieci.
Nie zostawię ani grama zanieczyszczeń.
Sam sobie wciągaj trujące opary.
Mnie nie zgubi czarny dym,
ni hipnotyzujące źródła.

Posprzątałem swą świątynię.
Rzeźbię w bezkształtnej masie,
jej okruchy mnie krzywdzą.
Niech spadają.
Stworzę nowy porządek.

Ociekam potem,
lecz mam teraz to, co chciałem.
Rozbudowałem
umocniłem ciało.
Nic go, póki co, nie skruszy.

[Sede Vacante]

Już pisałem na FCB, ale i tu też zostawię ślad.
Przede wszystkim, moim zdaniem, ogromny postęp u ciebie.
Panujesz nad słowem, unikasz archaizmu w języku, co dla ciebie było niestety dość charakterystyczne.

Rzeźbię. Kuję w bezkształtnej masie

Tutaj zrezygnowałbym z "kuję". "Rzeźbię" już wystarczy, "kuję" to powtórzenie innym wyrazem tego samego, niepotrzebne.

lecz mam teraz, czego chciałem

"teraz" bym wyrzucił, niepotrzebne, jak dla mnie.

I w ostatniej:

póki co

- po co zakładać, że "póki co"? Nie lepiej stanąć twardo na drodze i powiedzieć "Dalej nie przejdziesz wrogu"? Niech go nic NIGDY nie skruszy. Taka puenta doda nadziei, optymizmu, siły, charakteru. "Póki co" dla mnie sprawia, że jednak nie jesteś do końca pewien. I masz prawo być. Ale to mocny, zdecydowany wiersz i takim bym go zostawił aż do końca.

Poza tym, raz jeszcze: Naprawdę dobry wiersz.

[anastazja]

Cenię sobie radę innych, a Ty Bonsai ?

Ogólnie jest dobrze, ale można co, nie co?

Serdecznie pozdrawiam

[Maryla Stelmach]

jak Sade, pozdrawiam.

[Bonsai(Tomasz Socha)]

- po co zakładać, że "póki co"? Nie lepiej stanąć twardo na drodze i powiedzieć "Dalej nie przejdziesz wrogu"?

Wiesz, trochę nie chcę być narcystyczny, mówiąc, że tak sobie ze wszystkim lekko poradzę :P.

Mogę nad nim wciąż pomyśleć. Zrobię to na pewno.

Dzięki, pozdro

[Patka]

Ha, a ja jak zwykle przyszłam z odmiennym zdaniem. Chyba niezgadzanie się z przedmówcami stanie się moim hobby.

Niestety, Bonsai, znów mi się nie podoba. Ale widać, że próbujesz i się starasz. I chyba ci poezja lepiej wychodzi niż proza. Ten wiersz jest przede wszystkim nudny. Monotonny. Spójrz:

Wyrzucam śmieci.

Posprzątałem swą świątynię.

Rzeźbię w bezkształtnej masie

Stworzę nowy porządek.

Ociekam potem,

Rozbudowałem
umocniłem ciało.

Niemal identyczne formy czasowników - raz czas przeszły, raz teraźniejszy, ale zawsze jest to 1 osoba liczby pojedynczej. Przydałoby się to jakoś urozmaicić. (Za) bardzo chcesz, moim zdaniem, budować zdania w wierszu.

Mnie nie zgubi czarny dym,
ni hipnotyzujące źródła.

To "ni" jest okropne. Czemu nie zwykłe "ani"?

Posprzątałem swą świątynię.

Krótkie formy zaimków osobowych brzmią dla mnie klimaciarsko, dlatego napisałabym "swoją".

Nic go, póki co, nie skruszy.

Mnie też się nie podoba to "póki co", ale z innego powodu. Rozbija bowiem zdanie główne, przez co musisz użyć przecinków, a krótkie wyrazy porozbijane przecinkami nie czyta się dobrze. Po prostu potknęłam się na końcówce i wciąż potykam, gdy próbuję to przeczytać.

lecz mam teraz, czego chciałem.

Raczej: "lecz mam teraz to, co chciałem". I podobnie: "Nie mam teraz tego, czego chciałem". "Czego" łączy się z dopełniaczem (kogo? czego? nie ma), w wersie jest domyślne "to", a to dopełniaczem nie jest. "tego" nie da się tam wstawić, trzeba by było dać też przeczenie, a to by już zmieniło sens zdania.

Z drugiej strony często się słyszy: Masz, czego chciałeś. Przejrzałam trochę poradnię pwn w tej sprawie i już sama nie wiem. Ale zostaję przy swoim zdaniu.

Pozdrawiam
Patka

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Każdy ma swoje zdanie, gdyby wszyscy mieli to samo, byłoby nudno .

[Gloinnen]

lecz mam teraz to, co chciałem.

"lecz mam, czego chciałem." ---> moja sugestia korekty.

Przeglądając Twoje wiersze, od pierwszych tu publikowanych, aż do powyższego, widzę ogromny postęp.
Powoli uczysz się destylować słowa ---> dobry kierunek.

Jeżeli mogłabym coś doradzić jeszcze:
- walka z inwersjami!
- mniej "wzniosłych abstraktów" typu "byt", "świadomość", "życie", "egzystencja", itp.
- unikaj nadmiaru zaimków, zwłaszcza tych "skróconych" (forma przestarzała) - "swą", "mą", "twą", etc.
- zwracaj uwagę na poprawność gramatyczną zdań i fraz.

Generalnie jednak widać, że masz sporo ciekawych rzeczy do powiedzenia i coraz lepiej panujesz nad zapisem. Co oczywiście nie oznacza, że nie ma nad czym pracować, bo jest.

Ciekawa jestem - po wakacjach - kolejnych wierszy.

Pozdrawiam,


Glo.

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Co oczywiście nie oznacza, że nie ma nad czym pracować, bo jest.

Zawsze jest coś do poprawienia .

[coobus]

Ja też już stwierdziłem, że wszedłeś tu z tarczą ucznia na rękawie, ale to była tylko atrapa. Radzisz sobie świetnie, nie gorzej niż Ci, którzy Ci czasem doradzają (siebie też mam tu na myśli). I też jestem ciekaw kolejnych wierszy.
Powodzenia