Po upałach

[magellan7]

więc na chmury

tak można czekać

jak na słońce



więc

twoją naburmuszoną minkę

mam kochać tak samo

jak parsknięcie śmiechem



urodziłaś mnie, mamo

dla tych chmur

dla słońca

dla rączek dziecka



i po to

żeby ptakom

chciało się żyć



- – - – - – - – - – - – - -

sierpień 2013

[Gloinnen]

więc

twoją naburmuszoną minkę

mam kochać tak samo

jak parsknięcie śmiechem

K. I. Gałczyński
(...)
- A latem jak mnie kochasz?
- Jak treść lata.
- A jesienią, gdy chmurki i humorki?
- Nawet wtedy, gdy gubisz parasolki.
(...)

Ameryka dawno odkryta.

urodziłaś mnie, mamo

dla tych chmur

dla słońca

dla rączek dziecka



i po to

żeby ptakom

chciało się żyć

Trochę zadufany w sobie, ten Twój peel.

Ptakom tak czy owak będzie się chciało żyć, słońce będzie świeciło, a chmury będą przynosiły życiodajne ulewy. Nasz zachwyt jest śmiesznie mały wobec tych zjawisk. Nic nie znaczy. Potrzebny jest nam, bo uwzniośla, daje nam iluzoryczną, tymczasową rację bytu. ("Patrzcie, gdyby nie ja i moje wiersze, te wszystkie cudeńka nie miałyby sensu!") I nic poza tym.

Widziałabym ten wiersz bardziej w klimatach autoironicznych, ale - jako Autor - Ty tu rządzisz.

Pozdrawiam,


Glo.

[magellan7]

Dzięki za tak wnikliwe odczytanie.

Takie wiersze piszę, by sprawić radość Czytelnikowi i sobie.

To też funkcja sztuki.