Manowce

[lczerwosz]

Jeszcze nie jest za późno
na ciszę
po ostatnim pochopnie
wyrzuconym słowie.

Jesień niecnie się płoży
gnijącymi łopuchami,
mokrą trawą.
Wciąż nie jest za późno
na wróżbę ze szronu.

Tylko droga daleka,
w sinej dali światło.
Zawsze takie samo
i nigdy nie bliżej.

Do przytulnej gospody
chcę trafić, skosztować
ciepła. Nie braknie strawy.
Jeśli nie jest za późno.

Lecz jestem wędrowcem
wyklętym.

[anastazja]

Jeśli jest nie za późno.

Wiersz utlił, przytulił, bardzo sympatyczny (jeśli tak można powiedzieć), maleńkie spostrzeżenie, osobiście zapisałabym: ...jeśli nie jest za późno.

Pozdrawiam.

[lczerwosz]

maleńkie spostrzeżenie, osobiście zapisałabym: ...jeśli nie jest za późno.

dziękuję zmieniłem

[anastazja]

Proszę Leszku.

[ono]

Tylko droga daleka,
w sinej dali światło.
Zawsze takie samo
i nigdy nie bliżej.

a czy z biegiem upływu lat nie zbliżamy się do światła? a może źle odebrałem Twoje myśli?? ale i tak warto czytać Twoje wiersze
pzdr

[witek kiejrys]

końcówka mi ciąży.
chyba jednak zbędna. i tytuł, przygnębiający, chyba niesłusznie.

pozdrawiam