Kochanice

[Gloinnen]

Zdziry, szmaty. Odświętne stroiki na nieprzespane
podróże. Kiedy brakuje już sił, by znosić cierpliwie
czułość z mrożonek, są potrzebne. Znają swoje
miejsce, choć nie ma dla nich miejsca. Tylko nisze
bez obiadu w lodówce pod folią, prasowania
koszul.

Julie jednej nocy, jebane
pośpiesznie. Zaszyte w nowej kołdrze
na czarną godzinę. Niewymiarowe, pozwalają się
przymierzać raz na tysiąc niespotkań; wypuszczają
promienie donikąd. Suki wgryzione w pańską dłoń, węszą
za ciepłem. Zakwitają na dnie pudełek
z pamiątkami, wtedy piekło na ziemi,
zapieranie plam. Kochanie, przebacz.

Po każdym akcie nierządu zmieniają
sukienki, buty. W pępku przybywa kolczyków.
Jakże to kręci.
Między wizytą u dentysty a biznes lunchem
gdy zachciewa się dotyku gwiazd, wibrują,
upłynniają codzienność.
Światłotok nie do zatamowania.

Taygeta, Merope, Plejone, Celaeno i inne.
Kurwiszony, czarodziejki pustych pokoi, łóżek
niczyich. Warzą na rozgrzanych
brzuchach półsłodkie alembiki. Żeby wreszcie mu stawał, żeby
szybko dochodził. Milczenie, żadnych urojeń,
gdy należy wypełniać szczeliny, zatykać
językiem. W końcu pożegnanie
wytryskiem po oczach.

Rozumieją najlepiej, choć niewiele pojmują.
Spotkane zawsze za późno.



____________________
Glo.

[anastazja]

Julie jednej nocy, jebane
pośpiesznie. Zaszyte w nowej kołdrze
na czarną godzinę.

O, ja Cię! - mocne jak diabli, dałaś czadu Glo. nie ma co. Bardzo prawdziwie, aż bije po oczach.
Ciekawe, co one na to? Pewnie spływa jak mawiają: pluj k.....w oczy....

Cholernie mi się podoba.
Pozdrawiam.

[Gloinnen]

Pewnie spływa jak mawiają: pluj k.....w oczy....

Taka pewna jesteś?

[anastazja]

Nie jestem, nie wyobrażam sobie wiersza ( takiego) myśląc - to o mnie brrr

[Gloinnen]

to o mnie brrr

Oczywiście nawet cień sugestii nie przemknął mi przez głowę.


Z konieczności wiersz nie wyczerpał wszystkiego w temacie "blaski i nędze życia kurtyzany", musiałam posłużyć się pewnymi uproszczeniami. A komentarze czytam z ciekawością.

[Adela]

Mocny wiersz.

Po każdym akcie nierządu zmieniają
sukienki, buty.

- to brzmi trochę "przedobrzone".
Po akcie nierządu zmieniają
sukienkę, buty - myślę, że to brzmi bardziej autentycznie.

bo o autentyczności, rzeczywistości mowa (jak myślę)

W końcu pożegnanie
wytryskiem po oczach.

- zrezygnowałabym z "w końcu"- to "napięcie" wypływa z wcześniejszego:

Żeby wreszcie mu stawał, żeby
szybko dochodził.

Zastanawiam się nad "ja lirycznym" wiersza. W częściach obraźliwych przychodzi mi na myśl jakiś fanatyczny członek PIS-u.
Wiersz jest bardzo wymowny, bije po oczach;) i nie tylko po oczach. Są w nim emocje, klimat i przesłanie.
Ze swojej strony tylko dodam, że osobiście nie znoszę obraźliwego podejścia do prostytutek (co nie odnosi się do wiersza, bo wiem, że nie chodziło tu o potępienie tych pań).
Pozdrawiam,
A.

[witek kiejrys]

mocne wejście. ponad umiar.

pozdrawiam