Ostatni wiersz

[Marcin Sztelak]

Powinien być piękny, genialny. Tymczasem w głowie
tylko niedrukowalne.
Zestawy znaków ułożone w zgrabne ciągi.
Nic nie znaczące.


I książki ledwie muśnięte.
Jedna z wielu rzeczy nieodżałowania
godnych, jednak
koniec.

I odpowiednia dawka ironii.

Z cyklu: Formuły zakończeń

[Nilmo]

Nie rób sobie jaj, bo ja to zaraz myślę, że ty tak na serio z tym ostatnim. Zwątpienie to dobra rzecz. Ładuje akumulatory, prowokuje...
A wiersz...powiedzieć coś prosto i jeszcze zrobić z tego poezję nie każdy potrafi.
Dzięki

[Marcin Sztelak]

Ostatni, nie - to się nie da, taka nieuleczalna choroba...