Ballada o pięciu minutach

[Dorota Karin]

prawda
był już jakiś świat
i parę gwiazd zabłysło
w zacumowanej na dnie łajbie
duch pirata drzemał
przez wyposzczonych pięć biblijnych lat

prawda
stworzyłeś mnie w pięć sekund
teraz
morzysz głodem piątą wieczność

pięć minut bez fatałaszków
dłużej na to cholerne śniadanie nie czekam

[Gloinnen]

"wyposzczonych pięć biblijnych lat" - nie brzmi najlepiej stylistycznie.

"przez pięć lat biblijnego postu" ---> luźna propozycja.
albo
"przez pięć biblijnych chudych lat" ---> w nawiązaniu do proroczego snu faraona.

Ciekawy pomysł na wiersz.
Taka niezgoda na codzienność, na wszystko, co w niej uwiera. Drobiazgi urastają do problemów dziejowych, ale przecież tak naprawdę chodzi o coś innego. O ciągły niedosyt. I o dążenie do doskonałości, nieskończoności. W rzeczach małych oraz wielkich.
Jak mawiają - per aspera ad astra. Chociaż ten wiersz polemizuje z tą sentencją. Każdy by chciał, aby było w życiu łatwiej. Tylko gwiazdki z nieba nie mają wiele wspólnego z prawdziwymi gwiazdami.

Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

Masz dobre pomysły na wiersz krótki i konkretny. obrze Cię czytać Doro.

Pozdrawiam,

[Dorota Karin]

Dzięki dziewczyny, Glo, wezmę Twoja propozycję pod uwagę.