dobranocka

[pietrek]

dobranocka


najbardziej przesrane
mają pluszowe misie
wyleniałe od przytulanek

trociny wysypują się
przez koślawe ściegi
zdawkowych rewitalizacji

no i cały dywan zaświniony

oczka z niedobranych guzików
mają po kilka źrenic
jak cieszyć się światem

przy takiej optyce

bezradne dyndanie gaci
wietrzonych w deszczowy poranek
melancholia wilgoci zapleśniały kicz

ach ach w kontener peceka
i do afryki być naprawdę kochanym

choć niejadalnym to absolutnie
według zapewnień producenta

nieszkodliwym
dla dzieci od lat
trzech

[Alek Osiński]

Tak właśnie, odnośnie tego wiersza, Pietrek,
uzmysłowiłem sobie, ile nadziei możemy pogrążać w rzeczach martwych,
ile dobrych uczynków przeznaczać ich przyszłemu życiu,

poza wątpliwością - jestem, a może
pamiętam tylko dotknięcie i to co się staje

na własnych oczach

[Maryla Stelmach]

ciekawie.

[Sede Vacante]

ach ach w kontener peceka
i do afryki być naprawdę kochanym

- to właśnie rewelacyjnie dopełnia wiersz, dla tych, którzy potrzebują podpowiedzi - czyli dla takich, jak ja:)
Jestem po przepracowanej na hali nocy, albo po prostu,ogólnie, jak mi napisała jedna pani kilka dni temu na privie, nie znam się na wierszach i nie powinienem być recenzentem
Ale potrzebowałem dziś trochę "pójścia na łatwiznę" w interpretowaniu i ten wers objaśnił mi wszystko rewelacyjnie. A przy tym nie jest napisany tak, aby odnosić wrażenie, ze kruszy jakiś mur tajemnicy. Ledwo podszeptuje, jednym zdaniem i dobrze - wszystko wiadomo,a intryga wiersza pozostaje.
Przypomina mi się teraz piosenka Dżemu "Lalka Barbie", gdzie Dewódzki śpiewa o lalkach właśnie, wysyłanych przed ludzi do Afryki, by dzieciaki też miały Barbie. Choć tam w zupełnie innym kontekście,a le i tu i tam, ten świat "widziany oczami" zabawek.
Świetnie pokazuje, jak to jest, gdy "nasze dzieci" i w ogóle, my wszyscy, mając dobrze w życiu, uważamy, że mamy źle (sam często tak mawiam, niestety), tymczasem te dzieci, tam... to, czego im brak i za co dałyby sobie odciąć rękę...
Tak że trafia, Zdecydowanie trafia. Niestety, temat Afryki, wojen, głodu, dysproporcji w otrzymywaniu szczęścia od losu, nigdy nie będzie nadmiernie wyeksplatowany. Przez to wiersze... najpiękniejsze powstają w bólu.

[pietrek]

jedna pani kilka dni temu na privie, nie znam się na wierszach i nie powinienem być recenzentem

no to już problem tej Pani
może zawodowcami, Ty i ja,(i wielu innych) jako autorzy i jako komentatorzy nie jesteśmy, ale to jeszcze nie oznacza,
żeśmy durnie
a nawet jeśli, to z wyobraźnią
pozdrawiam serdecznie, Ciebie Sede, i wszystkich innych
którzy tu zajrzeli

[Maryla Stelmach]

ale z butami w duszę? należy opuścić zasłonę miłosierdzis dla misiaków. są rozkoszne. dla mnie wiersz z życia jakiemlubię.

[Sede Vacante]