Absurdyzm

[Marcin Sztelak]

Pan A. łaknie
rzeczy niepoślednich, jak skóra węża z raju
pierwszych.
Krocząc niepewnie swoją ścieżką na przestrzał
tygodnia
nie marszczy nosa w przechodnich bramach,
ani okolicach śmietników.

Bo nic, co ludzkie nie jest bez znaczenia.
Czasami tylko zamyka oczy, aby poczuć się jak ślepiec.
Dokładnie pamięta słowa filozofa:
dupa – dalej z namaszczeniem – jak dwie połówki jabłka.
Tu nie jest pewien – być może chodziło o światło.

Panie A. – świat jest mały, ale nigdy się nie spotkamy;
ty nie żyjesz, ja jestem na wpółmartwy po całonocnych
nie myśleniach.
I nie ma tu znaczenia, że dnia siódmego wymieniamy
zdawkowy ukłon.

[Gloinnen]

bez znaczenia.

I nie ma tu znaczenia,

Celowo, czy wypadek przy pracy?

Jest takie niezbyt eleganckie powiedzenie o tym, że zawsze z tyłu będzie dupa. Nie wiem, czy w gruncie rzeczy całe filozofowanie się do tego nie sprowadza. Do kręcenia się psa za własnym ogonem. Szukanie odpowiedzi na setki pytań. Porządkowanie świata. Próba zdefiniowania różnych zależności, prawideł rządzących przyrodą, człowiekiem, życiem. Każdy w zasadzie ma swój pomysł na ujarzmienie chaosu wokół siebie. A w gruncie rzeczy dotyka się tej samej prawdy, podgląda ten sam mechanizm, poddaje tym samym regułom. Chyba cała sztuka polega na odnalezieniu punktu zbieżnego, części wspólnej zbiorów. Tylko gdyby się nam to udało, chyba stalibyśmy się bogami.

Pozdrawiam,


Glo.

[Marcin Sztelak]

To powtórzenie akurat jest celowe, takie życie - bez znaczenia.
Pozdrawiam.

[ono]

lubię dobre wiersze