Akwarium

[ayalen]

W porzadku, sadze ze wyczerpalismy temat, dziekuje za odwiedziny i komentarz.

[lczerwosz]

Uzupełniłem diakryty. Mam nadzieję, że nie zepsułem nic.
Piękny wiersz. Piękne ptaki. Żebyśmy choć trochę byli im podobni.

[ayalen]

Dziekuje Leszku. Alez nie musimy byc podobni do siebie, wystarczy ze bedziemy soba.

[Gloinnen]

Popieram Leszka, to naprawdę piękny, udany wiersz. Można sobie wyobrazić tę bezradność człowieka "po tej stronie."
Czy nasze życie, nasza codzienność, nasza rzeczywistość, są jak akwarium, z którego nie ma ucieczki? Wiersz daje odpowiedź, że ta ucieczka jest ostateczna.
Ptaki symbolizują wolność. Przeczuwamy ją jedynie przez taflę szkła. Opowiadają nam o niej właśnie cienie - dla mnie świat cieni jest światem pogranicza, między "tu" i "tam", między doczesnością a nieskończonością.
Skrzydlate istoty podobne do ludzi, to aniołowie? Żyjący wśród nas, aby uśmierzać strach przed uwolnieniem z akwarium, przed powietrzem, które zabije, a zarazem "rozchyli przestrzeń"?

Pozdrawiam,


Glo.

[ayalen]

Glo, dziekuje za cieple slowa, Twoje i Leszka - traktujac je na wyrost, sprobuje do nich dorosnac.
Swoja droga - Twoje interpretacje to istne dzielka prozy poetyckiej, sa chyba wieksza sztuka niz to czego dotycza. Zobaczyc kwiat w malenkim ziarenku to wielka sztuka :-).

[Henryk VIII]

Piszesz" cichnący w oczach tych
którzy z bliska zupełnie nie przypominają ptaków - gdyby nie skrzydła,
można byłoby wziąć ich za ludzi." - celne.