złe godziny złe

[em_]

pył
zostaje zawsze
miejsce zamknięcia potworów - też on
chociaż to już nie miejsce ale czas

matko powiedz jak chcesz być matką
z pęknięciem w ceramicznych piersiach
- kto jeszcze położy w tym nadzieję

więc podejdź lub odwróć się plecami
światło zdradza obecność

rozsyp się albo pozbieraj tylko nie bądź w połowie

bo ten stan jest czekaniem jest miejscem
z którego wyciągają ręce
wyciągają je po mnie

[Ewa Włodek]

hmmm - trudny, jak dla mnie. Nie jestem pewna, ale "czytam" tutaj dziecko, które nie miało z matka relacji pozytywnej, lecz mocno toksyczną. I choć zapewne oważ matka już odeszła na drugą stronę życia, to w dziecku - dorosłym, a nawet dojrzałym, wciąż jest ta toksyna, z której noc nie jest w stanie "detoksykować", przeciwne, jakby tęskniło do czasu, kiedy byli oboje po tej samej stronie...Oczywiście może tak być, że nadinterpretuję...

pozdrawiam przedświątecznie...
Ewa

[Alek Osiński]

cyramicznych

nie znam takiego słowa, może chodzi o "ceramicznych"?

ta matka, inaczej niz Ewie, wydaje mi się bardzo żywa, wręcz reaktywna,
chociaż w fazie połowicznego rozpadu; ten jak wiadomo trwa bardzo długo
lecz za to nieustannie, stąd rokowania, chyba raczej wątpliwe...

co do strony technicznej, to zastanawiam się

więc podejdź lub odwróć się plecami
światło zdradza obecność

czy ten dwuwers jest w ogóle konieczny

bo następny wers częściowo go powtarza,
osobiście lepiej mi się czyta bez niego (dwuwersu)

i bo - na początku ostatniej też chyba niekonieczne

co do końcówki - można ująć krócej,
ale ta "lamentacyjna" forma, może mieć uzasadnienie,

co najważniejsze - wiersz ma "Ducha",
szczegóły można przemyśliwać

Pozdrawiam:)

[em_]

Nie wiem, jak to się stało, ale rzeczywiście napisałam cyramiczne zamiast ceramiczne..
Nie, tu nie ma powtórzenia


dziękuję Wam za komentarze,
miłego

[anastazja]

rozsyp się albo pozbieraj tylko nie bądź w połowie

- jest żal córki do matki, skoro takie zdanie pada. Mocny i bdb. Prawdziwy em_owski wiersz.

Pozdrawiam

[Bonsai(Tomasz Socha)]

miejsce zamknięcia potworów - też on

Kto? Ten wers mnie trochę gubi. Wiersz jest bardzo metaforyczny, to dobrze, ale też trzeba uważać by nie przedawkować tajemniczości . Taka rada na przyszłość.
Ale wiersz mi się podoba, a jeśli chodzi o niezrozumienie, to chyba już za późno u mnie dzisiaj na myślenie, przepraszam .

rozsyp się albo pozbieraj tylko nie bądź w połowie

A to jest bardzo moralizujący wers. Jakoś mnie motywuje do pracy nad sobą .

Pozdro

[Bożena]

jest trochę enigmatyczny- choć rzeczywiście wydaje się że opisuje złe relacje matki i córki- matki po drugiej stronie- ona tam czeka-

bo ten stan jest czekaniem jest miejscem
z którego wyciągają ręce
wyciągają je po mnie

- robi wrażenie- pozdrawiam

[em_]

Bonsai, też on - pył,
myślę, że to jasne


dziękuję wszystkim

[coobus]

Jak zawsze, pod twoim wierszem zostawiam

[em_]