Sacrum

[411]

zdmuchnąłeś płomień
zamglone wątpliwości zatarły pytania
półmrok odsłonił przyszłość

nieistotnie tak

nakreśliłam na twej piersi symbol
płomienna istota jego
wytrawiła nadmiar pragnień

ołtarzem
dębowy stół i papierowe serwetki
odczyniają eteryczne uroki
wymyślone lęki odległe dramaty

poudawajmy

nic nam nie grozi
Kajusie

[Hosanna]

bardzo mi się podoba
to jakby pieśń o porzucaniu nadmiaru w celu oddania hołdu świętości
ale nawet porzucając bieganie za nadmiarem i nurzanie siew grzechu zaniechania świętości

pożądanie
objawia się niewinna prośbą o choć ..
poudawanie dramatu jaki stanowi odejście od bezpiecznego świętego ogniska
ale czy nic im nie grozi ?


to brzmi uspokajająco groźnie

[anastazja]

Kajus - święte imię, (ładne) choć nie słyszałam żeby ktoś takie nosił?
Ciekawy wiersz, do zamyślenia.

Józefino.

[411]

Hosanno,
bylas niebezpiecznie blisko, jednak skrecilas o jedna uliczke za wczesnie.
Bardzo dziekuje za dobre slowo, poczytanie i podobanie.


Nastko,
masz racje, chyba nikt juz nie uzywa tego imienia. Szybciej: Kaj, Kai, Kajusz.
Ale mnie wlasnie wazny jest ten Kajus...
Klaniam sie nisko i pieknie dziekuje za wizyte.


J.

[ono]

może się podobać i przekaz, zapis i temat

kamil

[411]

Dziekuje, Kamilu, za wizyte i poczytanie.
Klaniam sie,
J.

[Henryk VIII]

Witaj, piszesz:" ołtarzem
dębowy stół i papierowe serwetki" - dobre!
A ten wers uważam za niepotrzebny, zbyt dopowiedziany: " wymyślone lęki odległe dramaty" .
Ale to mój subiektywny odczyt. Wiersz mi się podoba

[Bożena]

poudawajmy

nic nam nie grozi

- udajemy bo lżej żyć, każdy ma swoją świętość- Imię nic mi nie mówi ale dla autorki pewnie ma znaczenie- pozdrawiam

[lczerwosz]

półmrok odsłonił przyszłość

czy po ciemku lepiej widać? Możliwe, gdy nie ma optycznego systemu kierowania wzrokiem, myślami.
Czy jest autentycznie. Już bez nadmiaru.
Ale jest niepewnie, choć można było widzieć do przodu. A może właśnie dlatego.
Chyba tak zostanie, trzeba się przyzwyczaić.

[411]

Henryku,
to bardzo mile, co piszesz. Co do zacytowanego wersu - nie mam wplywu na odbiór czytelnika, ale dla mnie ten wers jest bardzo wazny, szczególnie odlegle dramaty, dlatego tez pozostawie jak jest.

Bozenko,
wlasnie o to mi chodzilo. Wszyscy cos udajemy, oklamujemy sie na kazdym kroku, bo tak jest lzej, latwiej, choc potem to wraca rykoszetem.
A imie? Imie jest mi wazne, ale tylko przez pryzmat starej, bardzo starej "przysiegi malzenskiej":
gdzie ty Kajus, tam ja Kaja.

Leszku,
lepiej widac po ciemku. Wierz mi, trenuje to codziennie. Slychac tez lepiej. I nic nie zaklóca odbioru.

Chyba tak zostanie, trzeba się przyzwyczaić.

Ja sobie wrecz zycze, by tak zostalo, bez: chyba. A przyzwyczajac sie nie mam zamiaru do innych "rzeczy"...

Dziekuje Wam pieknie,
klaniam sie,
J.