Jestem jak pies

[anastazja]

prawdziwie brzmi, w dodatku pięknie.

- serio, czy tak z przyjemności

Dziękuję Kamilu.

[Hosanna]

myślę ze choć w wierszu jest trochę poczucia niższości (np zjadanie resztek, podkulenie ogona)
jest tez w nim duma
z tego że bohater potrafi
1. przetrwać
2. zobaczyć kawałek nieba mimo wszystko
3. nawet kierować (przestawianie semafora)
a z psiej wiernej i czujnej natury nieco służalczej - można być dumnym - jeśli się ja pokocha .. bardziej
wtedy i rzeczywistość nabierze innego koloru
i hieny (bracia psi tylko bardziej dzicy głodni i złodziejscy) nie będą tak straszyć

[coobus]

Uderzasz w smutną nutę. Ale jak zawsze robisz to pięknie. Już niedługo, gdy wiosna zawita na połoniny, podrzuć tu nutkę optymizmu. Czekam. Bo przecież już samo słońce potrafi być optymizmem. Nie wymagam większego.
Na razie, czekając na krokusy

[ble]

Piękne wyznanie stanu ducha. Pozdrawiam, Ana

[anastazja]

Hosanno jakbyś pisała ten wiersz, o to mi chodziło. Dziękuję


Ja też coobusku, czekam na ciepełko. Działeczka moja miłość.
Dziękuję za poczytanie.



Dziękuję ble.