piszę dla kobiety z cukierni

[iTuiTam]

...
bardzo podoba mi sie wiersz , jednak jest trochę niepoukładany i nieco przegadany, ale...ma cudowny klimat. zaproponowałem ci wyczernione/pogrubione minimum do wycięcia i lekkie zmiany pochylonym drukiem. czy skorzystasz twoja wola

kamil

Dziękuję za czas spędzony nad wierszem, za sugestie, za komentarz.
Czy skorzystam z propozycji zmian? Będzie to trudne, bo wiersz 'pisał się' długo i nie jestem pewna, czy chcę jeszcze coś w nim zmieniać.

iTuiTam

[iTuiTam]

świetnie czujesz kolory, co zrozumiałe.
Wiersz opowiadanie, lubię.

jest ciemno gdy zapali lampę ciemniej

Piękne, ale bardzo smutne. Jak reszta. Pytanie takie: czy Twój smutek, jako autorki, mój, jako czytelnika ma jakiś związek z poczuciem szczęścia PL-ki - kobiety z cukierni. Marzenia, sny mają wszyscy, beret zamiast ciepłego samochodu, praca w cukierni, niewygoda. To nie wyznacza warunków szczęścia. Ale jest nim zapewne ten przyszły krzyk i te sprawy, co do niego doprowadzą.

Dziękuję za komentarz, Leszku.

Czuję kolory? Być może
Są ludzie, którzy każde słowo widzą w różnych kolorach - jest na to jakieś naukowe określenie, pogooglam.

Poczucie szczęścia, o jakim piszesz, jest różne. Każdy ma swoje, każdy wie, co sprawia, że czuje się szczęśliwym.
PeeLka ma swoje wyobrażenia, kobieta z BeeMWu swoje, Czytelnik swoje i autorka też jakieś własne.

Zastanawiam się, czemu uważasz, że to smutek był głównym motywem genezy wiersza?


iTuiTam

[iTuiTam]

pod żółtą lampą w sypialni poczyna
życie które przyjdzie krzykiem

Zawsze czekam na Twoje wiersze, bynajmniej niezmęczony obrazami, bo jest w nich coś. Nie grozi mi przesyt, dawkujesz je oszczędnie. To samo uczucie sytości przy tym, jak i przy wcześniejszych

Dziękuję, Coobus'iu. Takie komentarze dodają mi otuchy, że może to moje pisanie jednak do kogoś mówi. I nawet specjalnie mnie nie martwi, że nie wiem co to jest to 'coś'.


serdecznie
iTuiTam