wyrazy ciała

[haiker]

Pierwsza znacznie lepsza od drugiej. I ta skóra, i to przyleganie, i to ciepło, i to "to coś".

W drugiej zręczne "bo kiedy goją się rany przestaję mieć przeszłość", jednak tożsame z dobrze znanym "czas leczy rany".

[Alek Osiński]

bo kiedy goją się rany
przestaję mieć przeszłość

to ciekawe, bo jakby zaprzeczało zasadzie, że warto zaczynać od początku,
a raczej, że przeszłość wiąże w najbardziej namacalny sposób, poprzez rany,
Peel w tym wypadku ranami jakby oddycha,

perspektywa jest oczywiście względna, różne rzeczy zwykliśmy
właściwie traktować jako rany, chociaż one same też lubią
zmieniać nastawienie:)

[żakote]

Wiersz odczytuję jako całą istotę języka w nim zawartą, który zbiega się w tym szczególnym "słowie" - bez którego, wszystko pozostawałoby w milczeniu.

Znakomity wiersz.

Pozdrawiam.

[em_]

Dzięki

[EwaMagda]

Nadrabiając zaległości w czytaniu, dobrnęłam do Twojego wiersza i mogę powiedzieć tylko jedno - bardzo dobry tekst, ma klimat

[em_]

Dzięki Ewo,
pozdrawiam

[bartosia]

em_

Ucze sie rozumiec.

Ten, przychodzi latwiej.
Mam podobnie.

[em_]

Dzięki

[Berele]

Jest potencjał, ale by nie przedłużać ograniczę się do mojej obciętej wersji, bo wiersz jest obecnie zagadany:

Wypowiedz i zostaw słowo,
które nie cichnie, gdy traci się język i zapomina, gdzie miało przylegać.
Zostaw w zanadrzu formę, dłoń, na której polega; przypomnij później.

[em_]

Czyli bez najlepszych momentów? :-P
dzięki