litery mowy ciała

[Hosanna]

podjąłem rozmowę od dłoni
z przyzwoleniem ale bez odpowiedzi
nim pomyślałem o
już stawało się

stosunek analfabetów
odbywa się bez słów

wystarczą głoski o u a
refren kanonu
suche y
brzmi egoistycznie
dźwięczne m
wtóruje odpowiedzią
cudną

nagadaliśmy się
będziemy tęsknić za tą rozmową
bez słów

poskracałam bo tych literówek nie rozumiem
i wyszło mi tak
i tak mi się podoba

szybki skok z ręki do głębi
szybkie wynurzenie
coś bardzo prawdziwego
dlatego tęsknota za gdy minie

[eka]

Prześmiewczo, wręcz sarkastycznie, bdb tytuł.
Analfabeci i to nawet mowy ciała.
Bardzo ciekawy komunikat, wiesz?

[lczerwosz]

Hosanno, ładnie brzmi teraz, ale wycięłaś te pojedyncze literki, symbole nieprzywożonych gestów dłoni, czy palca. cóż, tego rodzaju dotyk jest bardzo istotny w tych sprawach, o ile wiesz, o czym mówię. Właściwie nikt o tym nie rozmawia, chyba męska młodzież w szatni przy sali gimnastycznej.
Eko, jakże się cieszę, że odczytujesz. Wiesz nie jest wcale łatwy nie tylko dla czytelnika, Jednak starałem się ukryć co nieco. Jest trudny dla autora. Też. Jeśli poważnie traktować a nie tylko z rechotem.

[Fałszerz komunikatów]

"stosunek analfabetów odbywa się bez słów zbędnych"- tylko to jest fajne. Chociaż dlaczego mieliby bez zbędnych to już zagadka, ale fragment podobny do wiersza. Dobra po kolei: akcent na dłoni-nie wiadomo skąd z tych liter bałaganiarskich, rozmowa nie odbywa się literami, a jeśli to przenośnia albo domysł i czytelnik ma sobie wyobrażać co to było na j czy l czy q to totalna bzdura. Kanon to powtórzenia, refren, jako kolejne powtórzenie jest zbędnym dopowiedzeniem i kolejnym bałaganem. Dużo słów - mało sensu. Od "moje" do "cudną" czysta grafomania. Zakończenie do przełknięcia.

[Nula.Mychaan]

Bardzo ciekawy
Nie wpadłabym na taki pomysł

[lczerwosz]

akcent na dłoni-nie wiadomo skąd z tych liter bałaganiarskich

No to zależy od osobistych,wręcz intymnych doświadczeń. Jak ktoś nie rozumie, to nie zrozumie. Litery nie są wcale bałaganiarskie, najbardziej popularna jest "o" . Litery mogą przypominać swoim kształtem znaki mnemotechniczne, pamięciowe. Ułóż dłoń w kształt litery "l", potem "j", potem "o" i "q". Pomyśl. Skojarz. No proszę.
Fakt, rozmowa nie odbywa się literami, ale przekaz komunikacyjny, ogólnie mówiąc - znakami, symbolami. Słowa są także symbolami i mają swoje odwzorowanie w piśnie w postaci wyrazów składających się z liter, jeśli mówimy o piśmie alfabetycznym, a tylko takie znam bezpośrednio, takim się posługuję. Tylko wiem, że pisma sylabowe i wyrazowe rozwinęły się równolegle (np. pismo chińskie jest zdecydowanie wyrazowe, japońskie zawiera elementy sylabowe).
Powtórzę, użyte w moim wierszu litery nie muszą reprezentować powiązanych z nimi głosek. Wtedy, istotnie, ich użycie w takim kontekście, byłoby nonsensowne.
Wracając do symboli, to wyobraź sobie kogoś pokazującego coś na migi. Nie mówię o języku migowym, ale o prostym przedstawianiu emocji. Przyłóż palec do czoła - obserwator się może obrazić. Pokaż zginającym się wskazującym palcem, że chcesz kogoś przywołać. Gestów dłoni jest wiele, ale to już inna bajka.
Czytając wiersz możesz oczywiście założyć, że albo nie odróżniam liter od związanych z nimi elementów mowy - głosek, albo zupełnie mi nie o nie chodzi. Więc żadna to przenośnia. Jest jak z poznawaniem dziewczyn. Albo rozmawiasz z taką, albo ją oglądasz. Zależnie od ich charakteru albo ich kształtów, raz jeden sposób, a raz drugi przyniesie ci pozytywne wrażenia.
Kanon to nie tylko powtórzenia, to dwugłos, przede wszystkim. Jeszcze z przesunięciem. Kanon to także reguła, paradygmat, wzorzec. Refren kanonu jest specyficzny, to specjalne współbrzmienie zazwyczaj dwóch głosów, każdy głos śpiewa co innego, ale nie przeciwko sobie, tylko dokładnie: razem, uzupełniająco. Tak miało zabrzmieć moje "y" i "m". To już nie litery, to dźwięki. Poszedłem za myślą haikera, jak zasugerował.
Grafomania. Myślę, że odnosisz się do czegoś poza. Istotnie, ten fragment wydaje się być ckliwy wręcz. Ale seks to to nie tylko technika stymulacji.

Nie wpadłabym na taki pomysł

ale wpadasz na inne, na które ja nie wpadam. Dzięki.

[Fałszerz komunikatów]

Widzisz jak to dobrze jest sobie wszystko wyjaśnić. Ja niestety nawet nie miałem okazji by się bronić...

[lczerwosz]

Fałszerzu. Czyli dobrze rozpoznałem, że o co innego chodziło. Niemniej dziękuję za ocenę wiersza, odniesienie się do jego części. To każe mi jeszcze raz zastanowić się nad celowością użytych słów, nad ich drugim, dalekim znaczeniem albo nic-nie-znaczeniem, co wskazuje na płycizny w wierszu.

[Fałszerz komunikatów]

Nie mam nic przeciwko

[lczerwosz]

Nie mam nic przeciwko

Dziękuję.
Ale i dziękuję za to przeciwko.