mieszkanie wewnętrzne

[Adela]

Złota Berele:) tam to cudeńko jest, ech.

[iTuiTam]

Mieszka we mnie cień wielkiego stołu,
szkolny apel i pierwszy pocałunek.
Tłoczno, wspomnienia przychodzą i odchodzą,
niektóre nie zamykają za sobą drzwi. Przeciąg.
Nic z tego, nigdzie nie wyfrunie ten strach,
nieprzewidywalny jak piekło-niebo z papieru.
...
dobre słowa, schowane na dnie pozytywki.
Bliska okolica serca.

Nie wyszło 'płaczliwie', nie masz się czego obawiać. Naturalnie zawsze istnieje obawa napisania czegoś nie tak. Każdy Czytelnik... itd.

Wiersz proezyjny, jak to sobie określam. Warto zagłębić się w tropy wiersza, albo po prostu przeczytać to, co jest na powierzchni.

Przyznaję Ci, Adelo, 'bardzomisia'.

Wiersz do zapamiętania.