Pierwszy września

[Alek Osiński]

No, ja tez jestem zdecydowanie powojenny i w zamierzeniu przynajmniej miał to być wiersz jak najbardziej
współczesny, a jedynie obraz obecny widziany jakby przez pryzmat innego czasu...

Dzięki za komentarze

[em_]

przez popękany czas
oddycha błękit

jabłko zawieszone pomiędzy
liniami wysokiego napięcia
nie jest jeszcze pewne
lecz kiedy spadnie
rozsypią się wszystkie

- ten fragment najbardziej mi się spodobał,
pozdrawiam

[anastazja]

jabłko zawieszone pomiędzy
liniami wysokiego napięcia
nie jest jeszcze pewne
lecz kiedy spadnie
rozsypią się wszystkie

Ta strofka może mówić wiele. Zależy jak kto interpretuje. Zawieszone jabłko pomiędzy liniami napięcia... Ostrzeżenie - dla jakiejś katastrofy, jakiej? Kto to wie... Alku

[Alek Osiński]

Kto to wie... Alku

Jak spadnie to się okaże

Pozdrowienia

[Fałszerz komunikatów]

Pożegnanie z dzieciństwem, pierwsze naloty na domy Bogu ducha winnych rodzin z dziećmi, plus przedszkolaki, które stają się symbolem powracającej tęsknoty za tym, co zaginęło bezpowrotnie, stało się widmowym punktem odniesienia.
Z ulotności chwili w ich ciężkość, bo w czasie wojny nic nie jest takie jak się wydaje, rozpada się na oczach peela.
Bardzo podoba mi się dwuznaczność symbolu suchych stawów. Wyschniętego źródła, z którego nie da się już czerpać, ale i postępującego rozkładu.
Ostatnia strofy kojarzy mi się z utratą niewinności, być może peel będzie zmuszony w swej obronie pozbawić kogoś istnienia, ryzykując własne.
Oj, ulotność wydaje tu groźny pomruk, choć wiersz wydaje się być suchą relacją, z ledwie domieszką melancholii, miast przestrachu. A przecież ta, jest domeną ludzi dojrzałych.
Co do warsztatu, pragnąłbym zwrócić uwagę na zbyt duże skupienie ozdobników w tym tekście.

[Alek Osiński]

pragnąłbym zwrócić uwagę na zbyt duże skupienie ozdobników w tym tekście.

A jakie ozdobniki masz na myśli Fałszerzu, bo nie bardzo rozumiem...

[Fałszerz komunikatów]

rozdartej poduszki
najlżejszy wiatr
niewidzialne regiony
suchych stawów
popękany czas
liniami wysokiego napięcia
Teraz wiesz, o co mi chodzi? Chociaż mogę nie mieć racji.

[Alek Osiński]

Wiem. Pytałem, bo byłem ciekawy, co uważasz za ozdobniki, no i nie powiem,
jestem trochę zaskoczony. Sformułowania typu - rozdarta poduszka,
suche stawy (stawy, które wyschły) czy linie wysokiego napięcia (linie energetyczne
do przesyłu prądu o napięciu ponad 60kV) to raczej suche sformułowania
niż ozdobniki, bo idąc tropem Twojego rozumowania za ozdobniki trzeba by
uznać właściwie wszystkie sformułowania składające się z więcej
niż jednego wyrazu, np. czarny pies, wysoki płot albo suszarka do włosów,
a bez ich używania raczej nie da się opisać rzeczywistości, a tym
bardziej wrażeń jakie wywołuje.

Są tu wprawdzie dwa związki, które można uznać za "metafory" - popękany czas
i niewidzialne regiony, ale wydają mi się w miarę stonowane...

Dzięki.

[Fałszerz komunikatów]

Spoko, wiesz, że się nie znam To tylko me przemyślenia.
Proszę.

[Patka]

rozdartej poduszki
najlżejszy wiatr
niewidzialne regiony
suchych stawów
popękany czas
liniami wysokiego napięcia

Ja bym to nazwała zwykłymi epitetami. A nadmiar czegokolwiek w tekście może razić. Stąd pewnie uwaga Fałszerza.