Nim odnajdziesz klucz

[tabakiera]

Myślę, że to chłód w związku. Takie zamrożenie, które trudno rozmrozić, bo muszą tego chcieć obie strony. Coś takiego:

https://www.youtube.com/watch?v=BJHfIy_x6jg

Z pewnością będę zaglądać do Twoich wierszy, Doroto. Inspirują.

[alchemik]

No co ty?
Też napisałem vilanellę, a nawet dwie.
To w ramach ćwiczeń.
Ale proszę

Hamadriada (Zakochana brzoza)

Płacz w ciszy, a do wtóru echa ciche łkanie.
Samotna brzoza z brzegu wypatruje w dali
kochanka, co odpłynął w śmiertelników kraje.

Pończochy białe wzuła, jeszcze przed rozstaniem,
na ślub, który z rąk elfów sobie przysięgali.
Odpłynął, płacz pozostał z echa cichym łkaniem.

Podstępem w bór zwabiła na magiczny taniec,
by omotać i związać, lecz życie ocalił
miłością, nim powrócił w śmiertelników kraje.

Przeczuła nimfa płocha, że serce jej złamie
już na elfiej polanie, kiedy tańcowali
z rzewną świerszczy muzyką, z cichym echa łkaniem.

Teraz w sukni liściastej, w zieleni przestaje.
Liście niczym łzy roni, w zadumie, azali
wróci stąd ukochany, gdzie śmiertelnych kraje?

Co roku o tej porze schodzi na rozstaje,
marząc, że jego postać zjawi się z oddali,
imię, co w wiatr krzyczała, wraca echa łkaniem.
Kochanek, Styks przepłynął, w śmiertelników kraje.

_________________


J.E.S.

[Hosanna]

1. dzięki za info ( o zimie)

2. odróżniam bohatera wiersza i autora (jakby co
autoironia faktycznie nie jest przeze mnie dobrze rozpoznawana

3. beczki soli nie zjem z nikim ale ... dobry obiad z rozmową o poezji jak będziesz w Zakopanem - czemu nie ?