bardzo ciekawy i poprowadzenie też.
porozumuję prosto bo tak to niestety jest. dwoje się poznaje, z jakimiś swoimi bagażami, zostawionymi w przechowalni bagażu, żeby choć na początku było lżej. i się okazuje potem że to ten sam dworzec, ta sama przechowalnia bagażu... wysiadłaś, wysiadłeś.. amen.
echo
-
- Posty: 396
- Rejestracja: 31 mar 2012, 19:19
Re: dozwolone
jestem rozdarty, bo są fragmenty, które są bardzo poetyckie, a z drugiej strony wiersz stara się 'dowalić', ale być może to potrzebne dla przekazu
pozdrawiam
pozdrawiam
- Gloinnen
- Administrator
- Posty: 12091
- Rejestracja: 29 paź 2011, 0:58
- Lokalizacja: Lothlórien
Re: dozwolone
Ja również podzielam zainteresowanie treścią wiersza.
Życie krąży w rozmaitych cyklach, przybiera różne formy. Siła witalna to potężna moc napędzająca te cykle.
Podoba mi się analogia do kobiecości. Kobieta jest przecież pierwotnie czczona jako bogini dająca życie, symbolizuje odwieczne krążenie energii i materii w przyrodzie, śmierć i odradzanie się (chociażby przez odniesienie do cyklu miesięcznego).
Podoba mi się zwłaszcza ostatnia strofa. Przepiękne zawahanie między dwoma biegunami, dwiema rolami przypisanymi kobiecie. Trudno tu nawet mówić o jasnej i ciemnej stronie mocy, bo w życiu nie istnieje dobro i zło jako takie, a jedynie kontrasty i przeciwieństwa, zazwyczaj następujące po sobie regularnie i wynikające z siebie nawzajem.
Nie wiem, czy znasz książkę "Biegnąca z wilkami" Clarisy Pinkoli Estes. Autorka rewelacyjnie opisuje w niej mityczną, cywilizacyjną rolę kobiety (w antropologicznym ujęciu). Warto sięgnąć.
Poetycko można ten tekst jeszcze udoskonalić (w moim odczuciu):
W pierwszej strofie "wdzięcznie" przeniosłabym do nowej linijki. Wtedy przestanie być przeszkadzającą inwersją, a zacznie żyć swoim życiem i rozszerzy zakres interpretacyjny.
W drugiej strofie zamieniłabym kolejność wersu trzeciego i czwartego. To zabieg czysto stylistyczny, ale według mnie lepiej by się czytało.
A w czwartej przemyślałabym użycie wielkich liter w zaimkach. Wielkie litery nasuwają myśl o swego rodzaju ubóstwieniu peela. No chyba, że dokładnie o ten efekt chodziło.
Pozdrawiam,
Glo.
Życie krąży w rozmaitych cyklach, przybiera różne formy. Siła witalna to potężna moc napędzająca te cykle.
Podoba mi się analogia do kobiecości. Kobieta jest przecież pierwotnie czczona jako bogini dająca życie, symbolizuje odwieczne krążenie energii i materii w przyrodzie, śmierć i odradzanie się (chociażby przez odniesienie do cyklu miesięcznego).
Podoba mi się zwłaszcza ostatnia strofa. Przepiękne zawahanie między dwoma biegunami, dwiema rolami przypisanymi kobiecie. Trudno tu nawet mówić o jasnej i ciemnej stronie mocy, bo w życiu nie istnieje dobro i zło jako takie, a jedynie kontrasty i przeciwieństwa, zazwyczaj następujące po sobie regularnie i wynikające z siebie nawzajem.
Nie wiem, czy znasz książkę "Biegnąca z wilkami" Clarisy Pinkoli Estes. Autorka rewelacyjnie opisuje w niej mityczną, cywilizacyjną rolę kobiety (w antropologicznym ujęciu). Warto sięgnąć.
Poetycko można ten tekst jeszcze udoskonalić (w moim odczuciu):
W pierwszej strofie "wdzięcznie" przeniosłabym do nowej linijki. Wtedy przestanie być przeszkadzającą inwersją, a zacznie żyć swoim życiem i rozszerzy zakres interpretacyjny.
W drugiej strofie zamieniłabym kolejność wersu trzeciego i czwartego. To zabieg czysto stylistyczny, ale według mnie lepiej by się czytało.
A w czwartej przemyślałabym użycie wielkich liter w zaimkach. Wielkie litery nasuwają myśl o swego rodzaju ubóstwieniu peela. No chyba, że dokładnie o ten efekt chodziło.
Pozdrawiam,

Glo.
Niechaj inny wiatr dzisiaj twe włosy rozwiewa
Niechaj na niebo inne twoje oczy patrzą
Niechaj inne twym stopom cień rzucają drzewa
Niechaj noc mnie pogodzi z jawą i rozpaczą
/B. Zadura
_________________
E-mail:
glo@osme-pietro.pl
Niechaj na niebo inne twoje oczy patrzą
Niechaj inne twym stopom cień rzucają drzewa
Niechaj noc mnie pogodzi z jawą i rozpaczą
/B. Zadura
_________________
E-mail:
glo@osme-pietro.pl
Re: dozwolone
przeszkadza mi ten dziwny środek wiersza z tymi pytajnikami - rozprasza. długo zastanawiałem się dlatego nad komentarzem, bo wiersz wg mnie dobry a środek nieco kuleje- przeważyła jednak opinia na plus (mimo środka) dlatego jestem z komentarzem
. poza tym stanowczo! pozbyłbym się zaimków z dużej litery- piszesz wiersz dla czytelnika (nawet nie dedykujesz nikomu)...zrozumiałbym gdyby to był list pisany wierszem, ale nie miejsce tu na listy
. Ogólnie





-
- Posty: 1507
- Rejestracja: 24 cze 2012, 13:50
- Kontakt:
Re: dozwolone
em_ , ono, Marcinie, Karolku, Henryku,Anastazjo. - bardzo dziekuję za komentarze, każdy coś wnosi i tak powinno być 
wiersz musi być odczuty jeśli ma komunikować coś wartego komunikacji
Leszku Cz - Tobie już odpowiedziałam
Dodano -- 06 gru 2015, 16:09 --
Oskar – trochę pesymistyczna ale nie pozbawiona racji w moim odczuciu refleksja
Leszku S – a które partie są w Twoim odczuciu bardziej poetyckie a które mniej ?
Glo – pewne uwagi przemyślałam i zastosowałam , zmieniałam tez trochę aby kolejność wersów które proponujesz mienić –ukazał swoją zasadność mojego zamysłu

wiersz musi być odczuty jeśli ma komunikować coś wartego komunikacji
Leszku Cz - Tobie już odpowiedziałam
Dodano -- 06 gru 2015, 16:09 --
Oskar – trochę pesymistyczna ale nie pozbawiona racji w moim odczuciu refleksja
Leszku S – a które partie są w Twoim odczuciu bardziej poetyckie a które mniej ?
Glo – pewne uwagi przemyślałam i zastosowałam , zmieniałam tez trochę aby kolejność wersów które proponujesz mienić –ukazał swoją zasadność mojego zamysłu