boso

[eka]

Dzięki za wyjaśnienie.
To u mnie to na bank powtórzenia w jarzmie przerzutni. Ale i w środku wersów są.

-----------
Cieszę się, że mamy coś wspólnego
Ale... jak się mówi a trzeba powiedzieć b - a Ty nie powiedziałeś.
Parodia? No wiesz co... dołujesz. Gdzie tu akcent humorystyczny, tzn. okey, czytelnik ma prawo do każdego rodzaju odbioru.
Ale Twój rzec można... specyficzny.

Jak już to mógłby być pastisz. Masz coś w dorobku, co hipotezę mą sprowadzi do tezy?
Pozdrawiam.

[lczerwosz]

z tego by można zrobić dialog i wtedy powtarzane słowo przez interlokutora będzie zasadne, taka próba
zrozumienia, co mówi partner
- partner, niech powtórzę
- powtarzasz, już nie sil się i tak wszystko przepadło
- przepadasz bez wieści zawsze gdy jesteś mi potrzebna
- nie potrzebujesz już, odchodzę

powtarzane fragmenty można przeinaczać, dodatkowe źródło wiadomości o PL-ach, jak nie rozumieją się i kiedy, a kiedy jednoczą

To byłby zupełnie inny wiersz. Peelka i adresat nie mogą rozmawiać w dwóch zupełnie innych światach. Zauważ patrzą w słowie, przez mrok.

owszem inny, ale może warto poeksperymentować

Napisanie lirycznego dialogu jest bardzo trudne. Za duże wyzwanie dla moich umiejętności.

Na pewno nie, namówiłem Cię już kiedyś i wyszło dobrze

[eka]

Martwiłeś się o frekwencję w konkursie.
Teraz brak społecznej motywacji. I lęk.
No ale dzięki za wiarę we mnie.

[Hosanna]

według mnie najstarsze słowo to miłość
i jeśli nie ja miałaś na myśli
to ja pozostanę z tą metaforą bo mnie wciąga
człowiek powstał z miłości
choćby miłości-na-chwilę, miłości co gwałci ciało odchodząc sekundę po urzeczywistnieniu

człowiek jest z miłości
wszystko jest z miłości gdyż miłość jest kreacją (nawet jeśli niszczy inne aby sama stworzyć mogła .. coś tam)

zanim możliwa jest śmierć, musi być miłość aby śmierć miała coś rozkładać
miłość jest zatem pierwszym słowem

zatem patrzą na siebie w miłości
lecz przez mrok
każda miłość ma fazę jasna i ciemną czasem regularnie jak noc i dzień a czasem jak katastrofa i odbudowanie

a może tylko wszystko dzieje się w nocy

i jeszcze przychodzi mi do głowy ze to miłość do Ziemi
bo te pokoje bez podłóg

więc nocny wypad na pole
i miłość do matki Ziemi przestraszona czasem który nadchodzi

wiersze są zawsze o autorze i o czytającym wszak chyba być może na pewno

[eka]

Super interpretacja!
I... tak, miłość Hosanno.

Wielkie dzięki.

[AS...]

skasowałem tamten komentarz;
był rodzajem autoironii i nawet mi przez myśl nie przemknęło
że poczujesz się dotknięta;
przepraszam...

życzę zdrowych i spokojnych Świąt

[Fałszerz komunikatów]

A ja uważam, że pierwszym słowem było jednak imię - Ewa bo na pewno nie Adam, chyba że zasady kindersztuby były kiedyś inne
A słowem stawającym w szranki z imieniem Ewa było "miłość". Może nawet te wyrazy okazały się być wypowiedziane niemal jednocześnie.
Ta refleksja tłumaczyłaby skąd w ludziach tak zakorzeniona romantyczna legenda o miłości od pierwszego wejrzenia

[alchemik]

Ewo, cudnie.
Pewno się jeszcze rozpiszę, ale na razie mnie zatkało.

Kocham! Nie wiem czy tak brzmi najstarsze słowo.
Ale jak nie kochać za taki wiersz.
To nie improwizacja.
Ukazałaś warsztat i sztukę poetki

Jurek

[alchemik]

najstarsze słowo brzmi
ma - ma

Ja to wiem, ale Tabcia uważa, że jestem przemądrzały.
Ale konsekwencją kochać bywa zwykle ma - ma.
Choć Ty, niezupełnie o tym piszesz.

A O CZYM?
w NASTĘPNYM ODCINKU.


Jurek

[tabakiera]

Ewo, naprawdę piękny wiersz.
W Twoich często odnajduję tęsknotę za kimś, kto odszedł i nadzieję na spotkanie w innym świecie.
Pozdrawiam.