przester

[Marcin Sztelak]

Sam nie wiem, z jednej strony to dźwiękonaśladownictwo jakoś mi nie pasuję, z drugiej strony jednak wydaję mi się potrzebne w wierszu. Kluczem do wiersza chyba jest tytuł - przester czyli przesterowanie - skręt w niewłaściwą stronę, zejście z kursu...

Pozdrawiam.

[datura]

Bartku - cieszę się, że zauważyłeś ten aspekt (zrównanie poziomem funkcjonowania doznań psychicznych z fizycznymi)
Marcinie - to dzwiękonaśladownictwo to dla mnie trochę eksperyment, ale stwierdziłam, ze w wypadku tego wiersza ma sens w warstwie znaczeniowej.
No i masz racje z tym tytułem;)

[eka]

wyciekam
w twoje słowa

Sądzę, Daturo, że przedstawiasz niebezpieczny wpływ słów adresata wiersza na psyche peelki. Lęk przed "wyciekaniem" siebie, opuszczeniem bezpiecznej granicy ciała (metaforycznie), de facto utratą stopniową woli, samodzielnością.
Dlatego: Ciiiiii...
Peelka boi się przesterowania, czyli oddania steru istnienia - innemu.
Interesujący wiersz, niebanalna metaforyka, ale eksperymenty zapisu, mające podkreślić znaczenie słów i prośbę o ich zamilknięcie, nie przekonują.
Stają się najważniejszym punktem wersów, zbyt skupiają uwagę na sobie, kosztem pozostałych.
Pozdrawiam.

[Fałszerz komunikatów]

Właściwie kwintesencję wiersza dałoby się zamknąć w półtorej strofy. Piszesz o procesie rozkładu peelki, nieco z masochistyczną satysfakcją, ale wraz z kolejnymi cząstkami, nie zaskakujesz.
Oczywiście, to sztuka umiejętnie używać słów dźwiękonaśladowczych, tutaj one znajdują zastosowanie, ale czuć zauroczenie nimi pisarki, a tego nie powinno być widać.
Tytuł dobry, ale może w dalszej części tekstu, prócz fizycznych konsekwencji "przesterowania", dałoby się opisać wpływ psychiczny peela na peelkę, bo na razie przeważają czynniki mechaniczne.
Byłaby z tego dobra miniaturka.
Ps: literówkę masz w słowie "miedzy".