jesienna villanella w bieli

[Nilmo]

Trudność napisania villanelli polega przede wszystkim na umiejętnym i nie banalnym zastosowaniu i przeplataniu rymów przy zachowaniu rzecz jasna sensu i rygorystycznej budowy.
Nie ma uzasadnienia ubranie pończoch Madonny i twierdzenie że jest się Madonną, tak jak nie widzę uzasadnienia w nazywaniu villanellą czegoś co nią nie jest, a wykazuje jedynie symptomy wzorca.
Tym bardziej że nawet układ powtórzeniowy wersów nie został zachowany, więc co nam z villanelli pozostało ?
Na bielonellę czy villabielę może bym się zgodził. Przynajmniej wskazywałoby to, co cię zainspirowało.
Temat nie zaskakuje. Mgły, żółte liście, ptaszki odlatujące....
Reasumując- nuda.


Dziękuję.

[Miladora]

Tym bardziej że nawet układ powtórzeniowy wersów nie został zachowany, więc co nam z villanelli pozostało ?

Niestety, przyjrzyj się dobrze, Nilmo - układ powtórzeniowy został jak najbardziej zachowany i cała forma klasycznej villanelli również.
Nie jest też nigdzie powiedziane, że nie można bawić się jakąś formą. Są białe sonety, to i innych form można próbować.

A że wydało Ci się nudne?
Twoje prawo czytelnika...

Dzięki za głos.