Sechmet

[barteczekm]

O proszę. Od dawna czekałem na Twój jakiś nowy wiersz. Widzę kierunek ku eklektyzmowi, barokowości, szerokiej kolorystyce wręcz jej przesyceniu. Do tego pozwolenie sobie na długi tekst zahaczający wręcz lekko o prozę poetycką. Bez narzucania ram co do ilości tekstu. Co uważam za zdecydowany plus. Dodatkowo lekko i płynnie. Ładne.

[she]

Och, bardzo dobry wiersz, ale choć ogólnego przesłania w powiązaniu z Sechmet można się domyślać, to jednak poszczególne części (frazy) są dla mnie trudne do takiej interpretacji, której mogłabym być pewna. Ale to nie nowość, bo Twoje wiersze Ewa zawsze były wyzwaniem
Jest to więc wiersz na pewno do wielokrotnego czytania i systematycznego rozgryzania. Ja wyszłam niestety z wprawy, jeśli chodzi o interpretowanie i komentowanie...
Tutaj zwróciły moją uwagę znów ptaki, tak często są u Ciebie, ale to nie zarzut, kojarzę je już z Tobą I w zależności od tego, jak i gdzie je umieszczasz, mogą być uosobieniem różnorodnych, skrajnych emocji.
Faktycznie, metafory są tutaj tak gęste, że wzmagają odczucie specyficznej duchoty, niepokoju, stłamszenia...
Niezbyt ładnie Ewa, moim zdaniem, wygląda przejście z 2 do 3 wersu - chodzi mi o "ciałem drętwy".
Łatwość, płynność, bogactwo języka, to, jak nim operujesz pisząc o trudnych sprawach, zasługuje na uznanie.

[eka]

Dziękuję za uwagi.
Drobne korekty poczynione.