Mroczny monolog do poety w domu publicznym

[tabakiera]

Dzięki, Marcinie.

[alchemik]

Dorotko! Zadziwiłaś mnie tym tekstem.
Muszę powiedzieć, że bardzo mi się spodobał.
To faktycznie świetna piosenka w stylu tych przedwojennych Zuli, bądź Hanki.

Czyżbyś inspirowała się moim wyglądem? Jak przecież wiesz, ja zewnętrznie pasuję do opisu takiego poety, choć chciałbym jeszcze, żeby wyrażało się to w moich wierszach.

Ja akurat wiem, że Ty potrafisz różnie.
A Twoje upodobanie do krótkich, wieloznacznych tekstów wynika z charakteru, a nie nieumiejętności rozwijania form. Co potwierdzasz tym oto wierszem.
Brawo!

Masz tu kwiatek od przystojnego (ha ha), długowłosego poety z błędnym wzrokiem skierowanym w gwiazdy, udającego, że nie spogląda na zgrabne nóżki.

Pozdrawiam bardzo serdecznie
Jurek

[tabakiera]

Szczerze mówiąc nie miałam nikogo konkretnego na myśli, bardziej chodziło mi o zawód poety w zderzeniu z rzeczywistością.
Troszkę zainspirowały mnie czasy przedwojenne, a Ty raczej wiekiem się jednak na nie nie łapiesz.

O, na przykład to mi po głowie chodzi (francuskiego nie umiem, to w tłumaczeniu):


https://www.youtube.com/watch?v=Zq_xVZV ... ZVKDkc#t=0


https://www.youtube.com/watch?v=gWg7GJlqRXE

Wiem, Milord to nie poeta. Chociaż, kto wie?

Serdeczne dzięki.

[alchemik]

Ha! Raczej się nie łapię.
Złośliwa bestia.

[biegnąca po fali]

Świetnie się czyta. Zostaje w głowie.
Brawo!!!

Pozdrawiam

[tabakiera]

Zaraz tam złośliwa.

Dzięki, Biegnąca po fali.

[karolek]

.

[tabakiera]

Zdecydowanie, Karolku.
Ale nie wszystkich do jednego wora, jak to ludzie...
Dzięki za czytanie.

[Henryk VIII]

Mrocznosympatycznie. " A ja jestem, proszę pana, za zakręcie" - Osiecka umarła, a następczyni jest i ma się chyba dobrze (?), bo oto podniosła pałeczkę !

[tabakiera]

Henryku, rosnę.


Serdeczne dzięki.