Zjazd po burzowym froncie

[Stella]

Wyszperałam sobie ten wiersz Łażę po zakamarkach forum, jak Czarownica po puszczy heh

Czytałam dziesiątki, może i setki Twoich wierszy, "okruchów", opowiadań. Ten jest na pierwszym miejscu.
Mój etatowy, bezkompromisowy wyciskacz łez. Dotyka czułych, nadszarpniętych, poranionych strun...
W Aberdeenshire, na klifach, przypominam go sobie.

[alchemik]

Dziesiątki mam, ale z setkami chyba przesadziłaś, Stello. Co najwyżej jedną setkę z kawałkiem.
Czym sobie zasłużyłem na to szperanie?
Trochę dziwnie się czuję.
Raczej nie mam zbyt wielkiego odzewu pod utworami. Powiedziałbym, że taki sobie.
Nie wszystkim się podobają przez niepokorność stylistyczną i zróżnicowanie przez niedopasowanie.
Przez przeróżne formy i tematy. Ozdobnikową barokowość. Choć staram się w tych wszystkich ozdobnikach więzić emocje.

A'propos szperania, to jesteś prekursorką.
Skaranie Boskie miał ogłosić archeologiczne wykopki, coby wszyscy szperali sobie do woli we wszystkich piętrach wieżowca.

Cosik spaźnia się z tym ogłoszeniem.

Ale dziękuję.
To ważny dla mnie wiersz.
Pisany emocjami. Myślałem, że nie wyciska łez, a zrzuca pioruny i sam jest łzami, wiatrem i burzą.

A jednak.
Czy naprawdę wyciska łzy, Stello?

To by dużo dla mnie znaczyło, choć przepraszam

Jurek

[elka]

Nie pytajcie kto posiał wiatr.
Unoszony durnym zefirkiem,
miałką myślą i pragnieniem
spijał nas. Diabelskie nasienie.

To mi się najbardziej podoba. Jakieś mi znane, bliskie...

Pozdrawiam.elka.

[EdwardSkwarcan]

Po słodkich toffi mnie zęby bolą. Wietrzny i niedopracowany wiersz. Popieram pewien komentarz, bo Autor zaczyna iść na skróty i zapomina, że wiersz powinien się odleżeć.
Wtedy nadmiar się i innych zbyteczności byłoby mniej. Samozachwyt i poklask nie jest dobrą receptą. Dobre wiersze wymusza krytyka.
Przyjazne pozdrówka.

[alchemik]

Pozwolisz, Edwardzie, że posłużę się ulubioną emotką Elki?
Niech ci będzie za całą odpowiedź na twój komentarz.

Najbardziej bawi mnie twoja zaciętość i odzew po moich krytycznych komentarzach. To dziecinne.
Pisz jak chcesz, Edwardzie, ale minąłeś się z poezją.
Z czytaniem i pisaniem.

[alchemik]

alchemik pisze:
Nie pytajcie kto posiał wiatr.
Unoszony durnym zefirkiem,
miałką myślą i pragnieniem
spijał nas. Diabelskie nasienie.


To mi się najbardziej podoba. Jakieś mi znane, bliskie...

Elu, wybrałaś początek, czyli zasiewanie burzy.
Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę

Ciekawy wybór, bo ja wolę emocjonalną końcówkę.
Ale w tym nasieniu jest wszystko.
Początek określa koniec.
Dziękuję, Elu

Jurek

[witka]

Na chwilę przeniosłem się na siano ,do stodoly z licznymi szparami.
Kilka burzliwych wakacji tak przespałem, w czasię burzy obcowanie z kimś wiekszym od strachu.
No wiem, że nie na temat, ale Ty jesteś mądry i zrozumiesz.

[alchemik]

Witka, to Ty jesteś mądry. Masz mnóstwo doświadczeń i mądrość.
Czytam ją w Twoich tekstach. I widzę jak starasz się ją ukryć, przesycając tekst ironią, bo zbyt osobiste. Z serca. Chcesz i nie chcesz, żeby wiedzieli co czujesz. Dlatego nie przejmujesz sie niedopracowaniem formalnym. Ja jestem tylko detektorem, czujnikiem. Ale możesz pokręcać swoimi wierszami jak chcesz. Ja swoje wiem.

[Halmar]

Skoro zareklamowałeś, to przyszłam. I mam jak zwykle nieprzyzwoite skojarzenia (kto spijał nasienie?). Cóż - kto posiał wiatr, ten zbiera burzę :)

[alchemik]

Halmar, dziękuję. Różne są są gusta, ale ja w żadnym razie nie potępiam spijania.