Granda

[AS...]

hmmm...
w Twoim przypadku zgadywanie idzie mi marnie...
bo pora włączyć drugi bieg
a wygląda mi na to
że jesteś marnym kierowcą;
ale nie martw się, nie rzucę tekstem typu
"baba za kierownicą"
choć już od dawna namawiam Cię
do poszerzenia spektrum tematów...

[biegnąca po fali]

Inaczej nie potrafię. Już mówiłam.
Jestem Twoją największą pomyłką. Wiem

[AS...]

jesteś największą uparciuchą

ale doczekam;
jestem baaardzo cierpliwy;
wolność to piękna rzecz
więc wolno Ci pisać o wszystkim;
żadna siła Ci tego nie zabroni:
nawet Ty sama

[biegnąca po fali]

Nie mogę pisać o rzeczach których nie znam.
Nie mam aż taaakiej wyobraźni.

Nie doczekasz. Nawet gdybyś żył wiecznie

[AS...]

jeszcze w XIX wieku na mapie świata
było mnóstwo białych plam;
na mapie poezji do dziś jest ich wiele...
pierwszy krok brzmi paradoksalnie:
odkryć w sobie duszę odkrywcy
a ma ją każdy z nas;
bez niej nie potrafilibyśmy dostrzegać
tylu niezwykłych rzeczy, które nas otaczają;
to nie jest kwestia wyobraźni...
spokojnej nocy

[biegnąca po fali]

No widocznie nie każdy, bo ja jej nie posiadam.
Kolorowych

[alchemik]

Ewa, po prostu odrzuć od czasu do czasu to co ci pierwsze przychodzi na myśl. Jesteś dobra w pierwszyźnie.
Pomyśl nad ostatnim.
Poezja może i bywa poważna, ale dla autora to gra, to zabawa, to zmyłka.
As... tak poważnie namawia cię do szukania inspiracji w wielkim świecie zastałym.
Ale można tworzyć też własny świat, byle odrzucić, to co nasuwa się pierwsze.
AS... za chwilę mnie zjebie za ordynarne słownictwo i próby zabierania cię spod jego skrzydełek.
Nie uważa mnie za poetę, tylko za fabrykanta słów.
Między poetami zawsze były waśnie.
As... jest perfekcjonistą, a według mnie to źle.
AS... był też moim idolem, choć o tym nie wiedział, bo on ma słabość do poetek, a ja mam niewłaściwą płeć.

As..., sorry, powinieneś przewidzieć matematycznie, niechby tym rachunkiem prawdy, znając moją niezależność, że ci się nie rozłożę na krzywej Bernoulliego.
Ewa działaj!

[em_]

Sen wymyka się spod powiek.

- to jakby stawał się jawą.
Ciekawie napisane,
pozdrawiam

[AS...]

idol, autorytet...
okropne słowa; gdyby mnie dotknęły
czułbym, jak odbierają część mojej wolności;
na szczęście
nie jestem ani jednym, ani drugim;
nie mam też żadnych idoli ani autorytetów
zresztą
zawsze bardziej od pisania wierszy
interesowały mnie sposoby ich pisania;
dlatego
tzw "zabawę słowem" uważam za erzac dla beztalenci;
dla prawdziwych poetów skrzydła to metafory;
one pozwalają zmierzyć szerokość rzeki bez moczenia nóg;

rodzaj lotu, kierunek, wysokość, perspektywę
określa inny, elementarny parametr liryki: wers;
a zatem zacny Jurku
u Ewy wszystko gra;
ma wszystko, co potrzeba do dalekich lotów
tylko zamiast polecieć daleko, kręci się
i nie wiem jak przerwać to błędne koło...
może to kwestia psychiki... nie wiem;
pozdrowienia

[biegnąca po fali]

Ewa też nie wie