siłaczka

[Stella]

Nie przejmuję, mają rację

Mam nadzieję, że jestem sympatyczna

[Elunia]

Siłaczka, ale jak bez niego żyć.
Może pogawędzimy o zimnych jutrach, przy gorącej kawie

[lczerwosz]

o, już się skumały
będzie siła

[elka]

Dla mnie to bardziej słowa piosenki niż wiersz

A ja uważałam, że nie potrafię pisać tekstów do piosenek, nawet kiedyś próbowałam, ale z marnym efektem...

Pozdrawiam.elka

Dodano -- 13 lis 2016, 19:29 --

Siłaczka, ale jak bez niego żyć

Zawsze można udawać, że nigdy go nie było... albo, że zajęty pracą i takie tam...

Dzięki za kawkę.

[lczerwosz]

w każdej chwili możesz odejść
tylko jutra nie zabieraj
miałam przecież pomyśleć o sobie

zobacz za oknem jesień
szuka twoich rąk gorących
ktoś musi ogrzać ostatnie listki
zanim zginą pod puchową kołderką

nie nie przepraszaj
wiesz że znajdę inne źródło ciepła
nawet kiedy wyłączą prąd

No, i mnie podoba się. A wcześniejszy komentarz tytułem żartu.

[elka]

Cieszę się, że podoba się Tobie ten wiersz. Dziękuję.

Pozdrawiam.elka.

[Gloinnen]

w każdej chwili możesz odejść
tylko jutra nie zabieraj
miałam przecież pomyśleć o sobie

zobacz za oknem jesień
szuka twoich rąk gorących
ktoś musi ogrzać ostatnie listki
zanim zginą pod puchową kołderką

nie nie przepraszaj
wiesz że znajdę inne źródło ciepła
nawet kiedy wyłączą prąd

1) "listki", "kołderką" - nie wiem, czy ten efekt był zamierzony, ale owe zdrobnienia brzmią strasznie infantylnie, jak z czytanki dla dzieci.

2) Fraza "z prądem" kompletnie nie pasuje mi do klimatu wiersza, Na zimne jesienne wieczory lepsza herbatka "z prądem".
A poza tym, na mój gust, ten obraz słabo się broni jako środek poetycki. Takie wciśnięcie na siłę paradoksu to zabieg raczej niższych lotów, który bardzo trywializuje końcówkę. Aż do przesady.

Zdecydowanie utwór ma lepszy początek, niż zakończenie. Zaznaczyłam pogrubieniem to, co mi wystarcza za cały wiersz. Jest w owym fragmencie pełen ładunek emocjonalny: cierpienie, ale też uchwycenie się resztek nadziei, rezygnacja, oddanie ukochanej osoby światu, melancholia i pogodzenie się, a także zdrowa troska o siebie samą...
Dwuwers o jesieni - rzeczywiście, udany.

Pozdrawiam,


Glo.