Szaletnictwo #1

[Halmar]

Ty obrońcą sztampy? Obrzydliwej poprawności i piknych słówek-motylków? Co Ci? Przecież to jest kawał swojskiego mięcha lirycznego.

[mirek13]

Ty kompletnie nie rozumiesz moich gustów i potrzeb.
Bez papieru do twarzy, to sztampa?
Można uprawiać sztukę w brudzie, ale nie brud dla brudu. Jak u Ciebie epatować złem dla zła.
No pasaran.

[Halmar]

Nasz ulubieniec Julek Tuwim nie stronił od klozetu w swej twórczości. Poezja to zwierciadło rzeczywistości, a nie bajki o księżniczkach.

[mirek13]

Poezja to poezja.
A jak zostanę Julkiem Tuwimem, to się będę zastanawiał co dalej.
U Julka doskonale widać swobodę. Tu natrętnie towarzyszy mi myśl o wysiłku, jakby napisać oryginalnie.
Polot i lekkość odfrunęła z ostatnią rolką.
A puenta to katastrofa myśli egzystencjalnej.

[Halmar]

A ja tu widzę innego rodzaju wysiłek, o czym pisałam w komentarzu
I co złego, to nie ja.

A dla Autora pozostawiam

[tetu]

quote="mirek13"]Czym jest miłość wiem, ale we wspomnieniach nie pozostaje mi z pewnością brudna podpaska i poranna twarz bez makijażu.[/quote]

Ok Miro wiedza to jedno, doświadczenie to drugie.
Z pewnością są ludzie którzy nie mają wspomnień związanych z brudnymi podpaskami i poranną twarzą bez makijażu jeśli chodzi o temat (choć twarz bez makijażu jest naturalnie piękna, więc nie rozumiem, nawet jeśli chciałabym to stwierdzenie potraktować jak przenośnię, ale nieważne)
Pytanie, co wtedy, kiedy ktoś nie kojarzy miłości z niczym dobrym, przyjemnym, pięknym i niestety tak właśnie postrzega temat jako syfiasty realizm. Co wtedy? Nie może nam o tym napisać? Nie może to być jego konstruktem do rozważań? Autor zrobił to w taki a nie inny sposób, obrazując nie tylko tą wytworną, pozytywną, bajkową stronę i nie widzę w tym nic złego. Dla jednych będzie to wiersz niesmaczny, inni będą się zastanawiać, a jeszcze inni się uśmiechną. Jedno jest pewne Miro, spojrzenia są różne. Bardzo różne. Przez pryzmat własnych doświadczeń, począwszy od najmłodszych lat rozwijamy w sobie ten piękny kwiat, albo też w ogóle nie wiemy że istnieje.
Nie twierdzę, że wiersz mnie powalił, wg mnie jest dość kontrowersyjny i być może o to własnie chodziło autorowi, by wywołać dyskusję, ale nie neguję sposobu w jaki autor zobrazował temat. Mądry komentarz Szczepana. Pozdrawiam Miro.

[Marcin Sztelak]

No to się uśmiałem, kurde ciekawy pomysł, ale przecież najlepsza na świecie jest miłość w klozecie a każdy szalet jest pełem zalet.
Dobre.

Pozdrawiam.

[Henryk VIII]

Zabawne. Ale że... zaparcie może być... zdeterminowane???
h8

[teo]

Panie Mirku,
Jak Pan wie, wolność twórcza przysługuje każdemu, bez względu na to jak ją wykorzystuje. Pana prawo krytyki.

Ja wiem o miłości tyle, że wiąże się z trudnymi, odpowiedzialnymi i często mającymi konsekwencje w dalekiej przyszłości decyzjami. Cała reszta, to jedynie radosna otoczka.
Od kiedy to syfiasty realizm jest taki niegodny miłości? Ja pamiętam twarz bez makijażu i kupuję podpaski jak trzeba i nie ujmuje to mojej wierze w miłość. Poza tym, Panie Mirosławie, co się zobaczyło to się już nie odzobaczy.
Być może, to jakaś forma stetryczenia poglądów na poezję, być może zasiedział się Pan w portalach poetyckich, gdzie o miłości głównie pisze się pompatycznie i nabożnie, i nie dostrzega Pan już poezji jako formy sztuki, a jedynie jako twór sam w sobie. A przecież wolność twórcza daje nam nieograniczone możliwości odniesień i porównań. Czemu by nie skorzystać?
Tym bardziej, że jak Pan widzi, moje rozwiązanie zbiera także pozytywne opinie.
Myślę, że można byłoby także docenić to, że jest to ironiczne potraktowanie właśnie miłości w poezji. Jak sam Pan zauważył ( biegnąca po fali jako pierwsza) dziwna jest ta pierwsza zwrotka.
Osobiście uważam, że poezja zachęca nas do śmiania się z króla, gdy jest nagi. Tak samo jak i do wszystkiego innego.

Fakt, że muszę mieć koło domu szambo , które czasami wali, nie oznacza, iż musi być przedmiotem moich poetyckich dociekań.

Ale może. Wystarczy chcieć.

Teo, gdyby to, co napisałeś potraktować bardzo, bardzo poważnie, wówczas wiersz byłby niezły. Miłość, to nie tylko rycerz na białym koniu, nieprawdaż? Problem w tym, że tytuł ustawia percepcję czytelnika w tryb rozrywkowy, żeby nie powiedzieć prześmiewczy, a z takim podejściem faktycznie, można dostać sraczki.

Nie rozumiem dlaczego wiersz nie może być jednocześnie prześmiewczy i poważny? W całej sytuacji nie ma nic śmiesznego, a jednak jest zabawna.

Można uprawiać sztukę w brudzie, ale nie brud dla brudu.

Poezja to poezja.

Tu natrętnie towarzyszy mi myśl o wysiłku, jakby napisać oryginalnie.

A jak zostanę Julkiem Tuwimem, to się będę zastanawiał co dalej.

Więc wychodzi na to, że tylko Tuwimowi wolno pisać o kupie? No bo tylko jemu przychodziło to swobodnie. Pan jest takim poprawnościowym faszystą trochę? Chce Pan mi tu siłą jakieś zasady narzucać, jak pisać a jak nie? i o czym i czy fiołkami czy szambem ma pachnieć. Gdyby odwrócić sytuację, i nasze role, z pewnością potraktowałby Pan mnie równie poważnie co ja Pana?

Jedno jest pewne Miro, spojrzenia są różne. Bardzo różne. Przez pryzmat własnych doświadczeń, począwszy od najmłodszych lat rozwijamy w sobie ten piękny kwiat, albo też w ogóle nie wiemy że istnieje.

Bardzo bezpieczny komentarz.
Ja wiem, że istnieje. I istnieje też ta druga strona. Czy to nie burzy Twojej teorii?
Piękny kwiat. Właśnie o to mi chodzi. Czemu zawsze mówiąc o miłości poeta musi być taki kwiecisty?

Nie twierdzę, że wiersz mnie powalił

Kłamczucha

wg mnie jest dość kontrowersyjny i być może o to własnie chodziło autorowi,

Oczywiście.

No to się uśmiałem

Bardzo mi miło

Ale że... zaparcie może być... zdeterminowane???

A mówimy o jakim poziomie ekspresji?

Dziękuję za komentarze
teo

[szczepantrzeszcz]

Nie rozumiem dlaczego wiersz nie może być jednocześnie prześmiewczy i poważny?

Może, jednak dla mnie Twój utwór był tylko poważny. Bardzo przyzwoicie poważny i z żadnym szaletnictwem nie mający nic wspólnego. Stąd uwaga.

W całej sytuacji nie ma nic śmiesznego

Nie ma. Samo życie, rzekłbym szara codzienność na kolejnym zakręcie.

...a jednak jest zabawna.

No właśnie nie jest. W moim rozumieniu zarówno tego tekstu, jak i wcale ciekawych uwag poniżej, kiedy los zaczyna przeciągać spółgłoski a piasek zgrzytać między zębami, oczekiwanie śmiechu jest działaniem nieco nachalnym. Innymi słowy, śmiech, kiedy nie jest związany z radością, jest śmiechem sztucznym, udawanym, niedobrym.