zakon

[alchemik]

Cudowne.
Chociaż z poziomu mężczyzny doceniam.
Tylko wskażę, że każda płeć boli.
Trochę nauczyłem się o kobietach, bo mi pozwoliły.
I tylko przez to pozwoleństwo się wypowiadam.
Rozumiem pragnienie owocu i ten czas przypisany kobietom.
Myślę, że rozumiem.
Pewnie nie czuję.
A jednak.
Przecież jestem poetą.
Nie udało mi się wyhodować brzucha.
Bardzo bym chciał.
Ale nie bez miłości i odpowiedzialności.

Bardzo gorzki wiersz, Nula.

[biegnąca po fali]

No i wróciłam, Nulo. A rzadko wracam.

[Nula.Mychaan]

To prawda, ale przy dwóch skrajnych opiniach, można się zacząć zastanawiać,
czy nie przekombinowałam, lub czy nie podałam za mało informacji.
W końcu weryfikacją są zawsze opinie czytających

Jerzy dziękuję za interpretację, w sumie nie o tym pisałam, ale bardzo pasuje do treści.
Spojrzałeś na wiersz z innej strony i rzeczywiście w tym kontekście jest ten Witkowy cipomajdan
Chodziło mi jednak o coś innego, ale tłumaczenie zabije go zupełnie.
Chyba jednak powinnam zmienić tytuł na zakon (rancho tęskniących za Syjonem), bo treść uważam za kompletną.

Dziękuję Biegnąca

[Alek Osiński]

jesteś tylko po to
by hodować brzuch

w imię stwórcy

hmmm, no ja ten wiersz czytam dwojako
albo jako głos w okołoaborcyjnej dyskusji
albo jako protest przeciwko traktowaniu
kobiety instrumentalnie jako narzędzia
do prokreacji. A może i jedno i drugie.

Merytorycznie - do dyskusji,
poetycko - atrakcyjne:)

[tabakiera]

Wiesz, Nulka - pierwsze trzy wersy i tytuł naprowadziły mnie na trop opasłych księży w niektórych parafiach.
Nie, nie we wszystkich i nie jest to regułą.
Gdybyś na nich skończyła, to by była najprostsza interpretacja.

Potem (na poważnie) pomyślałam o tzw. surogatkach.
Kobietach, które rodzą dzieci "na zamówienie" i to rozumienie jest mi najbliższe.
Są też takie, które sprzedają swoje potomstwo dla różnych celów, często z biedy.

Może być też o roli kobiety w niektórych środowiskach - tu bardzo wymowny jest wers "w imię stwórcy" - surogatki w imię stwórcy nie działają.

W wersji politycznej i dotyczącej naszego kraju - tylko dla 500+ (a kasa idzie na co innego), ale za daleko jadę.
Naciski na liczne potomstwo, niepewna przyszłość kobiet, które nie podejmą pracy, korzystając z ochłapu.

W historii II wojny - "wylęgarnie" Aryjczyków.

A - i samo nasuwa się powiedzenie "dopóty dzban wodę nosi, dopóki się ucho nie urwie".

Wiersz świetny i wybacz tego księdza.

[Nula.Mychaan]

Merytorycznie - do dyskusji,
poetycko - atrakcyjne:)

Przy Twojej interpretacji, rzeczywiście wymagałoby dyskusji merytorycznej, a za atrakcyjność poetycką dziękuję

Dorotko uwielbiam Twoje poszukiwania interpretacyjne
A Twoje wizje zwykle i mnie ubawiają, już widzę tego opasłego księdza
Dorotko wiesz przecież że mam dystans i do siebie i do moich utworów, więc nie mam czego wybaczać.

W historii II wojny - "wylęgarnie" Aryjczyków.

to dość bliskie skojarzenie tylko niekoniecznie w czasach wojny i w naszym kraju. Odczytałaś bardzo celnie.
Więc jednak nie będę zmieniać tytułu, a już zamierzałam.

[tetu]

No tak, Dorota powiedziała już wszystko:)
Moją opinię znasz Nulka:) Ale powtórzę; Wiersz świetny!
Można sobie różnie interpretować,

Ta cząstka mi się rymuje, ale wcale mi to nie przeszkadza:)

glinianą wazą na nasienie
raz po raz wypełnianą
by plon wrastał w ziemię

[Gruszka]

Tak wielowarstwowy wiersz, że tylko podziwiać.
Bardzo!

[Nula.Mychaan]

Tetu dziękuję, a zobacz rymu nie zauważyłam , jednak go już nie ruszę
Gruszko
To bardzo miłe gdy o kogoś przemawia coś co się napisało

[eka]

jesteś tylko po to
by hodować brzuch

w imię stwórcy

glinianą wazą na nasienie
raz po raz wypełnianą
by plon wrastał w ziemię

podlewany zatrutym słowem

będzie oprawcą lub dzbanem
z wyrwanym uchem

co zrobisz gdy już nie wydasz owocu

z poziomu piekła
niebo jest coraz bardziej mityczne

Uff... mocne! Jak prysznic dla dwóch spojrzeń na tradycyjną rolę kobiety w zakonach patriarchalnych, gdzieś na obrzeżach kultur z maksymalną dominacją męską. Reakcja na ISIS?
Dobry wiersz!