tłumaczę tylko wtedy gdy zachodzi konieczność

[tetu]

Miałam Wam wszystkim podziękować wspólnie, ale włożyliście tyle starania i pracy w swoje bardzo rzeczowe i wartościowe komentarze, że muszę choćby parę słów do każdego z osobna Zatem po kolei.

Witaj Jerzy
Miło Cię gościć. Przyszedłeś do mnie z bardzo ciekawym komentarzem. Czytając Twój wpis kilkakrotnie, uzmysłowiłam sobie, jak wiele odłamków z wnętrza podmiotu lirycznego dotarło do Twojej świadomości, jak wiele wyciągnąłeś z tego wiersza. Dobrałeś mu się zwyczajnie do gardła.
Cieszy mnie to, że zobaczyłeś w tym wszystkim kobietę na różnych płaszczyznach i podumałeś nad jej hardością i wytrzymałością psychiczną, że przeszedłeś z nią niejedną walkę od powstania począwszy, a skończywszy na tej wewnętrznej, jakże osobistej.

Te siniaki dają interpretacyjnie wątek przemocy fizycznej nad tzw. słabszą płcią.
Nie ma słabszej płci

Dokładnie. Fajnie że tak to postrzegasz.
Wola walki, determinacja, wytrwałość pomagają przetrwać, zwyciężyć. Nawet kiedy upadniesz masz siłę by wstać.
A co nas nie zabije to nas wzmocni.
Bardzo Ci dziękuję za zatrzymanie i za te ważne słowa.

Stello, fenks

Leszku, pozwolę sobie nie zgodzić się z Tobą co do braku komunikacji tytułu z wierszem.
Pomijam to, że bardzo fajnie jego korelacja z tekstem została wyjaśniona poniżej, to chciałam zwrócić jeszcze uwagę na jedną rzecz.
Tytuł jest integralną częścią z pierwszym wersem. Spójrz na to tak:

tłumaczę tylko wtedy gdy zachodzi konieczność

rozbrajania min...

dalej ciekawie wytłumaczyła Eka.
Każdy jednak ma prawo do własnych przemyśleń i wypowiedzi i to właśnie jest fajne bo często skłania do ciekawej wymiany zdań.
Bardzo Ci dziękuję Leś za chwilę spędzoną z wierszem i ciekawy komentarz.

Gruszko, dzięki

Eko, uśmiecham się do Ciebie doskonale odczytałaś hardość peelki, jej niezależność, gotowość i życie na własny rachunek. Oberwać można, fakt, ale moja peelka lubi twardo stąpać po ziemi i czuć ten grunt pod nogami, choćby miała za to oberwać jakimś odłamkiem:) pozdrawiam Cię serdecznie.

Ten wiersz ma siłę tych min. Ma doskonały wyraz bólu zamkniętego nocą w poduszkę. Ma siłę suki liżącej rany. Kiedy go czytałem, mimowolnie zwarły mi się szczęki. I tak go się chyba powinno go czytać.

Miro, sprawiłeś mi wiele radości tym komentarzem, bo jeśli targały Tobą takie emocje, to znaczy że wiersz spełnił swoją rolę.
Bardzo Ci dziękuję.

Nulka bardzo się cieszę na taki odbiór, celnie, pozdrawiam

[biegnąca po fali]

po omacku/po ostatni

Zastanawiam się nad tytułem.

A tak poza tym świetny wiersz, tecia.
Jak zwykle.

[tetu]

po omacku/po ostatni

Wiem, widziałam to zwyczajnie nie miałam pomysłu na zmianę, wszystko co nawymyślałam brzmiało mniej dosadnie, ale dzięki że czuwasz

Zastanawiam się nad tytułem.

Następna tytuł zostaje dzięki Ewo

[lczerwosz]

Leszku, pozwolę sobie nie zgodzić się z Tobą co do braku komunikacji tytułu z wierszem.

Tak, teraz zrozumiałem, przyznaję rację.

Bardzo Ci dziękuję Leś za chwilę spędzoną z wierszem i ciekawy komentarz

Zupełnie mnie rozbrajasz tym zmiękczeniem, ale i tak uważam, że nie straciłem tu czasu.

[tetu]

Zatem Leszku po maluszku na zdrówko, pozdrawiam

[Nula.Mychaan]

Tetu, tym wierszem można się delektować jak dobrym winem.
Pomimo tak wczesnej pory, to jednak łyknę sobie Twoje strofki

[tetu]

Nula, ależ proszę bardzo, delektuj się do woli:D
Mam nadzieję że kieliszeczek strofki na lepsze krążenie nie zaszkodzi i nie zakręci w głowie, bo trochę za ciepło:)
W sumie to wymyśliłaś fajną nazwę trunku - strofka:)

[jaga]

dołączam się do aplauzu - dobry wiersz

[Marcin Sztelak]

Świetny wiersz, intrygujący tytuł – czyli tak jak lubię wciąga od początku. I zdecydowanie bez obgryzania, ostatnia zwrotka jest świetnym dopełnieniem, a że na wprost – czasem inaczej się nie da.

Pozdrawiam.

[tetu]

Jago, Marcinie bardzo dziękuję, pozdrawiam.