czarny punkt

[eka]

na obrzeżach mojej astrofizyki
wessało światło
dźwięk
dobiegał zza grubej ściany próżni

absolutnie nie wiem
jaka czasoprzestrzeń gotuje krew
zakrzywiona jak pusty róg Amalteji
w pobliżu wielkich grawitacji

bo nic
znaczy gdzieś jest słońce
światło
muzyka

wielkie kłamstwo świata idiotów
żyjących bez siły ciążenia

Dobry wiersz, z tych nonszalancko pewnych siebie (w końcówce) i dzielnych przekonań, ale jeśli peel przyznaje, że:

absolutnie nie wiem
jaka czasoprzestrzeń gotuje krew
zakrzywiona jak pusty róg Amalteji
w pobliżu wielkich grawitacji

to... : )

[mirek13]

Znana mi astrofizyka, Marcinie, w dalszym ciągu potwierdza istnienie czarnych dziur i ich właściwości. Dlatego metafora tego zjawiska wydaje mi się uzasadniona. Niemniej możesz mieć - jak rozumiem - inne zdanie. Bo nie bardzo rozumiem Twoją wypowiedź łącznie ze 100% puenty. Aprobujesz, czy odrzucasz?
Ewa, zagmatwany???!!!
Eka, tak sobie żyjemy (ja też) w przekonaniu, że zawsze będziemy zdrowi, samodzielni itd. Tak lewitujemy bez grawitacji i z pełnym rogiem obfitości.
I łups... Wszystko zamyka się w wielkich grawitacjach i zakrzywionej czasoprzestrzeni, zamykającej nawet światło i czas...

[biegnąca po fali]

No co? Jak na mój mały rozumek, to ciutek to skomplikowane. A mówisz, że ja za bardzo kombinuję.
Ech.

[mirek13]

Bo tu w zasadzie nie ma kombinowania. Rzecz jest tylko ukryta w metaforze kosmicznych i mitologicznych zjawisk. Ale prostych i raczej powszechnie znanych.
Zresztą w zasadzie masz to w komentarzach.

[biegnąca po fali]

Po przeczytaniu komentów zrozumiałam. Albo inaczej. Rozumiałam już wcześniej,
ale jakoś trudno mi było doszukać się w tym wszystkim peela i dlatego nie potrafiłam
się z nim utożsamić.

[mirek13]

No nie żartuj, żeś peela nie znalazła!

[Marcin Sztelak]

Akceptuję na 100℅ a nawet 110

[mirek13]

Aa, to dzięki na 110. Znasz mnie wiesz, że przy odwrotnej sytuacji moja wdzięczność gwałtownie by spadła , niemniej wystarczająco Cię szanuję, aby nie spadła poniżej absolutnego minimum.

[eka]

Eka, tak sobie żyjemy (ja też) w przekonaniu, że zawsze będziemy zdrowi, samodzielni itd. Tak lewitujemy bez grawitacji i z pełnym rogiem obfitości.
I łups... Wszystko zamyka się w wielkich grawitacjach i zakrzywionej czasoprzestrzeni, zamykającej nawet światło i czas...

Znaczy życie unicestwiane jest przez zamknięcie w wielkich grawitacjach zakrzywionej czasoprzestrzeni? Czy to tylko metafora?

[tabakiera]

Niestety, siła ciążenia każdego dopadnie.