wu wei. Piotrze

[4hc]

https://youtu.be/L_9kWiygSHc

[eka]

brud jako powód, proch to efekt. hunterowi pomogło w naciśnięciu spustu to co się działo w polityce, - podobno.
brud jest tu fundamentem, on i tak zostaje, bo popiół i proch brudza - co zrobić? obmyc ręce?

Relatywizm - bez brudnej polityki jeszcze brudniejsza anarchia.

wybór po dokonaniu jest niezmienialny, można najwyżej dokonywać kolejnych.

A, czyli tak trzeba czytać: nie ma już innej drogi. Sądziłam, że peel przypisuje sobie jedynie słuszny wybór.

efekt motyla to mimo wszystko czysty chaos,
a chaoci to zupełnie inne pojęcia

Inaczej rozumiemy ten efekt, a w zasadzie jego 'przebieg'.
Chaotyzm, chaoci?
Magia... dla mnie największą magią jest realność, genialność dziania się świata. Nie na ludzkie pojęcie.
Wszystko inne wobec jego powstania i trwania jest podrzędne.
_____________________________________
Muzyczna odsłona... ładny kolaż, gdzie chaosu nie ma. Metodzie zderzanych kadrów przyświecał świadomy wybór podczas cięcia i klejenia.
Dzięki, nie znałam.

[4hc]

to co niezmienialne jest słuszne, taka teza.
oczywiście że dzianie się jest najważniejsze, dlatego trzeba za tym dążyć, poddać się temu.

chaos jest w ładzie również, wszystko zależy kto i kiedy patrzy.

[eka]

Należałoby zdefiniować pojęcie chaosu. Ale jeżeli można go definiować, to znaczy że podlega pewnym regułom, które go konstytuują, a gdzie reguły wyznaczają byt (tu chaosu), tam przecież z intuicji bezałożeniowego chaosu być nie może.
Funkcjonuje co prawda na poziomie potocznym w nieco odmiennym znaczeniu.
Jeżeli rzeczywistość wszechświata i człowieka - jej obserwatora i uczestnika - jest efektem mega relacji (wynikań) przyczynowo- skutkowych to chaosu nie ma, bez względu na obserwatora i czas. A jest możliwa nauka.

Zapewne inaczej pojmujesz chaos, stąd różnica zdań.

[tetu]

bo największą harmonią jest chaos

Myślę, że jest tu wiele racji, bo przecież to ład i wszystko inne wynika z chaosu.

tylko pewność tego że wszystko co robię jest słuszne
bo nie ma innej drogi niż tu i teraz
bo nie ma innego tu i teraz niż mój wybór

No właśnie mój wybór, moja wolność.

Pod lir w wierszu naświetla jak można przyjąć, zgodzić się z tym co i tak od nas nie zależy, zwyczajnie odpuścić, przestać się zamartwiać, żyć tu i teraz. Doświadcza poniekąd samego siebie otwierając się na nowe bodźce, pogłębia wewnętrzną radość, a co za tym idzie żyje w zgodzie z otoczeniem.
Powiem szczerze, że to trudna sztuka i praca nad samym sobą. Nic nie przychodzi od razu, nic nie jest łatwe, ale warto spróbować żyć, po prostu żyć. A czy kosztuje nas to więcej? Chyba nie.
Oczywiście nawiązania do Huntera i tytułowego Piotra wzmacniają siłę przekazu Twojego wiersza 4hc. Wszystko na zasadzie przykładów i kontrastów, oraz wewnętrznej siły, rozwoju itp może prowadzić w dalece idące rozważania, a dylematy są, były i zawsze będą.
Podoba mi się tu. Szerokie spektrum wiersza.

[Tomasz Gil]

to co niezmienialne jest słuszne

Widziałeś coś, co się nie zmienia? Może w ludzkim postrzeganiu: słońce było jest i będzie, jutro obudzimy się rano. - Takie brednie. - A wszechświat zmierza ku entropii, przytrzymuje go przyciąganie, czyli masa (czytaj: tożsamość). Nie wiem, czy wyrażam się jasno.
Fajną macie dyskusję.
Pozdrawiam.

[4hc]

Tomasz Gil,
coś co już nastąpiło jest niezmienne, nienaruszalne w tej chwili kiedy powstaje. owszem, z czasem będzie ewoluowało, słońce też się zmienia. ale ja piszę o czynie.zdecydowałeś się na ruch palca, ruszyłeś nim, nie zmienisz tego że nim ruszyłeś. możesz to cofnąć ale to kolejny czyn który de facto nie zmienia pierwszego. taki realny absurd, skaza niepowrarzalności w czasie zero ale i nieodwołalności czasu 0 w czasie 1.
tetu,
chaos kojarzy się z bałaganem, nieuporządkowaniem, przypadkiem. nie wiem czy słusznie, dla mnie osobiście - nie.
to jest trudne, ważne jeszcze żeby tego nie mylić ze stoicyzmem, możemy się "jarać" i cieszyć tym że jesteśmy - jak dzieci -

[Hosanna]

mało poezji
pesymizm aż skóra cierpnie od nadmiaru negatywnej emocji niosącej znamiona obiektywizmu
a poza tym fajnie że się ktoś nad tym zastanawia
i że ma wiedzę jakaś w tej materii czyli szukał zastanawiał się autor

trudno się dyskutuje z pesymizmem skoro to ulubiony nastrój zabarwiający wiedzę
ale mimo to spytam tylko
dlaczego to takie najstraszniejsze ta świadomość że nic nie znaczymy
po pierwsze w moim odczuciu - znaczymy
każdy najmniejszy pył znaczy i jest totalnie niezbędny
po drugie dlaczego chcemy znaczyć aż tyle ile sugeruje percepcja według której jesteśmy centrum wszechświata którym trochę jakby jesteśmy ale trochę wcale nie ALE czemu to miałoby być smutne
jakbyśmy byli ... ważniejsi (niż jesteśmy) od innego to by było fajnie? radośnie? cudownie? bezpiecznie? sensownie ... bardziej ?

być małym pyłkiem unoszonym przez strumienie przemian
a jednak na swój maleńki moment istniejącym aż do samoświadomości .. czyli głęboko ,... no mnie się to podoba
ale co tu dyskutować z .. optymistą ? hi hi hi

żart
jestem raczej typem depresyjnym ale odróżniam moje nastroje od rozważań intelektualnych

temat na rozmowę ze sfrustrowanym swoja świadomością autorem (być może spod znaku Panny bo to typowe zachowania dla rozczarowanych czyli powierzchownych idealistów)
no ale tu już poleciałam .. ot takie wyzwania
proszę z humorem traktować autorkę tych wynurzeń

[4hc]

Hosanna,
ale Ty masz świadomość, że znaczysz, więc bez przekleństwa. ale gdybyś miała inaczej? świat jak i ten txt opiera się na jednostce, ale dla świata jednostka to mit, krwinka w kropli krwi.
nie lubię poezji - lubię placki. - zazwyczaj.i to nie obiektywizm, to narracjonalizm, tylko z wieloma narratorami którzy mówią na raz.

wu wei pyłku, wu wei

a autor jest z przełomu lwa i panny co nie znaczy że lwica.
to tylko kolejny strumień świadomości, akurat tedy przepływała

[Tomasz Gil]

ja piszę o czynie.zdecydowałeś się na ruch palca, ruszyłeś nim, nie zmienisz tego że nim ruszyłeś. możesz to cofnąć ale to kolejny czyn który de facto nie zmienia pierwszego.

Tak, zmiotłeś mnie. Czas to wagonik lecący do przodu (?), na którym siedzimy tyłem i nie możemy się odwrócić. To mój sen o pięciu wymiarach...
Pozdrawiam.