wszystko żyje

[lczerwosz]

już prawie miesiąc od napisania, Lauro - wyciągnęłaś go z dalekich stron, dzięki za poczytanie i zasugerowanie drobnych zmian. Z p. 1 się zgadzam, na razie nie zmieniam, teraz widzę tekst inaczej niż na święto 1 listopada. I jeszcze popatrzę.
Z p. 2 się nie zgodzę, ta używka to moje wspominanie, nie może stać się nałogiem, życie płynie dalej, trzeba się zanurzyć w jego nurt. Ale czasem otwieram te drzwiczki. Dawkuję sobie emocje normalnie zamknięte w sekretarzyku. Albo gdzie indziej bądź.

[laura bran]

już prawie miesiąc od napisania, Lauro - wyciągnęłaś go z dalekich stron, dzięki za poczytanie i zasugerowanie drobnych zmian. Z p. 1 się zgadzam, na razie nie zmieniam, teraz widzę tekst inaczej niż na święto 1 listopada. I jeszcze popatrzę.
Z p. 2 się nie zgodzę, ta używka to moje wspominanie, nie może stać się nałogiem, życie płynie dalej, trzeba się zanurzyć w jego nurt. Ale czasem otwieram te drzwiczki. Dawkuję sobie emocje normalnie zamknięte w sekretarzyku. Albo gdzie indziej bądź.

już nie otwieram
ale przez chwilę
jest jak kiedyś

- mówi to samo bez przywoływania używek. co więcej, pozostaje czytelnikowi przed oczami widok tego piasku, blasku, światła i to daje lepszy przekaz niż wyartykułowana "używka". ja tylko mogę doradzać z ze swojego czytelniczego punktu widzenia, ale oczywiście najważniejsze jest to, co chce przekazać autor.

Pozdrawiam
/lu

[lczerwosz]

trochę byłem przywiązany do tej używki,
dumam dumam ale podoba mi się, jeszcze nie wiem
dzięki

[Marcin Sztelak]

Podziwiam zwięzłość formy, rzadko takie skróty nie zaciemniają tekstu. W tym wypadku zachodzi ten rzadki przypadek. Może jedynie zrezygnowałbym z używkę, ale sam do końca nie jestem przekonany.