mamo

[Jarek B]

...cóż wam odpiszę...jest szczery na 99%

[Gloinnen]

Rzadko można przeczytać taki tekst.
Wydaje mi się, że szczere wyznanie, jak to się potrzebuje matczynej miłości i opieki, jak tęskni się za zapamiętanym z dzieciństwa bezpieczeństwem i ciepłem - odbierane jest jako - kolokwialnie mówiąc - obciach.
Że banalne, albo mazgajowate, albo niedojrzałe.
Do wielu uczuć można się bez wstydu przyznać. Do wielu popełnionych błędów, do rozmaitych zawirowań życiowych. Natomiast jakoś ciężko przychodzą słowa "mamo..." i ich naturalne rozwinięcie.
Dla mnie ten wiersz szczególnie dotkliwy, ponieważ akurat mi osobiście idea matki kojarzy się raczej z wizją "sędziego sprawiedliwego", więc na takie czułe słowa, na taką otwartość, na taką bezpośredniość i tyle nadziei pewnie bym sobie nie pozwoliła. Dlatego czytam z ogromnym wzruszeniem Twój utwór.

Pozdrawiam,


Glo.

[Jarek B]

...jak go czytam...też płaczę;(

[witek kiejrys]

w obecności matki, mamulki - nie toleruję, pod żadnym pozorem, ani kurwy ani pojebanych.
a życiorys? - nigdy chłopie, nie zechciej mi przypadkiem pozazdrościć!

pozdrawiam

[e_14scie]

prostota i szczerość jest siłą wiersza
wprost kapie emocjami i rozpaczą

czytam go sobie kolejny raz i za każdym, prawdziwie, najprawdziwiej wzrusza.

w obecności matki, mamulki - nie toleruję, pod żadnym pozorem, ani kurwy ani pojebanych.

Nie zgodzę się, co tu tolerować w obecności matki? To PeeL mówi, a mówi jak czuje i jestem dziwnie spokojna, że matka i tego wysłuchała bez zgorszenia.