Twoja samotnoś

[e_14scie]

kochaj mie w końcu lub jeśli nie będzie
zostaw mnie
twarde słowa nigdy nie mógł jak te pół ł

kochaj mie
w końcu lub zostaw mie

kochaj mie w końcu
albo niech ostatnie słowo
wypowiedziane po sam na sam
być ale własny
kochaj mie lub zostaw mnie jak chmura pary ż
lub ptaka lotu
kochaj mie w ostatniej jestem ale przesuwając wody
nad kamieniem
słów zbytek nachyl i opić się zechciej
w kubek ostatni drobiazgowoś
zakroplę uczuć

[Ewa Włodek]

eksperyment, żart bądź - "terapia zajęciowa" odrobiona na ocenę? No, ciekawam wielce...

Pozdrawiam...
Ewa

[automatyczny krytyk]

automatyczny krytyk wierszy nie pisze lecz wydobywa je z bazy genetycznej ogólnowierszownej.
niniejszy wspanialy przykład poezji wyzwolonej z lirycznych łachmanów indolencji narracyjnej o poziomie sensu DP: 0.16.

automatyczny krytyk

ps - e14 - bardzo udany wiersz - proponuje nadac mu życie samoistne

[skaranie boskie]

Gdyby nie twoja wyjątkowa automatyczność, gotów byłbym posądzić Cię o zonedyzm.
Ale to jednak zupełnie inna - nie twierdzę, że gorsza - forma twórczości, niż znany nam już zoned właśnie. Byłbym wdzięczny za określenie gatunku literackiego.
Wiemy już, że liryczne łachmany indolencji dalekie są od twojego ideału, uchyl więc, proszę, rąbka tajemnicy swojego warsztatu, abyśmy - posiadłszy minimum koniecznej w takich przypadkach wiedzy - spokojnie i pełni zachwytu mogli kontestować twoje - niechybne - arcydzieła.

[Gloinnen]

kontestować

Jeśli pełni zachwytu, to chyba kontemplować?

[Gajka]

Zgadzam się z przedmówcami sztuczna składanka, konieczna
synteza logiczna i tekstowa.
Pozdrawiam

[Alek Osiński]

No tak, automatyzm ostatnio w wysokiej cenie