gdzie są moje cukierki

[Hosanna]

podoba mi się

nie żebym od razu
rozumiała
ale i tak
forma i treść
d z i a ł a !

jak dzieci potrafimy być rozczarowani , kiedy świat okazuje się jakiś inny od tego którego nas nauczono .. a przecież choć najpierw rodzice dzieci uczą, wkrótce się odmienia i to dzieci uczą rodziców i taka jest kolej rzeczy nie wolno się zbyt przywiązywać aby NOWE było możliwe
nowe sposoby zdobywania obiadu mogą się okazać niezbędne dnia nowego

Pozdrawiam

[lczerwosz]

nie gryź
nie kop
nie kłam
wprawa przyjdzie z czasem

w kłamaniu zwłaszcza

dorosły ma wybór wolę
wolną od nakazów

Ale to nieprawda, dopiero dorosły ma nakazy i zakazy, w porównaniu, dziecku wszystko wolno

ręką
myje drugą

znaczy ręka rękę myje,
czyli nielegalne, a potem trzeba myć
L.

[Miladora]

A mnie wpadło w oko:
- wolno/wolę/wolną
Zwłaszcza "wolę wolną" - opuściłabym "wolę":
- dorosły ma wybór wolny
od nakazów ręką itd.?

Sporo treści w tej chropowatej nieco formie, Listeczku.

- a gdzie moje
cukierki i obiad
Ja to czytam jako tęsknotę za powrotem do krainy beztroski, gdzie nie trzeba było samemu o niczym decydować.
Do bezgrzesznych lat, gdy wszystkie reguły były jasne i proste.
I gdy zawsze ktoś był obok...

A przy okazji - powtarzasz w poincie słowa tytułu - może tytuł inaczej ująć, żeby nie informował o niczym czytelnika?

Miłego