wzór komentarza doskonałego

[tabakiera]

Cóż.
Są osoby, które nie cierpią krytyki i tylko takie komenty, jak w Twoim tworku przyjmują.
Są też takie, które nie znoszą ataku, wypominań i złośliwości autora lub chcą mu się z różnych przyczyn przypodobać, więc takie komenty piszą.
Bywają też zaślepieńcy - i tak powstaje TWA.
Jak autor wyjdzie z kręgu swoich przyjaciół, może dostać po nosie.

Jako wiersz nie ma wg mnie dużej wartości.
Jako prowokacja do dyskusji - owszem.
Pokazuje, co nadęty autor chce przeczytać lub co zawsze pisze lizus.

Pozdrawiam.

PS: Nie czytałam innych komentarzy, spieszę się.
Potem doczytam.

[AS...]

Szymku
nie wiem, czy jeździsz samochodem (zapewne tak)
i nie wiem, czy wpadłeś kiedyś w poślizg na oblodzonej drodze;
zdobyta przeze mnie wiedza i doświadczenie
każe krzyknąć: "gaz do dechy i kontra!"
chociaż chór pasażerów ryczy: "hamuj, hamuj!";

obie porady są merytoryczne...
wybór należy do kierowcy
i nikt tu z nikogo nie robi idioty
niezależnie od tego, czy podróż będzie kontynuowana,
czy skończy się w rowie

Dodano -- 14 maja 2017, 8:45 --

Tabakiero
nie zgadzam się z Tobą

ten wiersz nie ma żadnej wartości, więc

szybciutko pozdrawiam

[lczerwosz]

Pracownicy naukowi są rozliczani na całym świecie z liczby publikacji w dobrych czasopismach oraz liczby cytowań ich prac przez innych uczonych, czyli z wykluczeniem tzw. autocytowań. Im gorsza publikacja, najlepiej kłamliwa, tym ma więcej cytowań, gdzie inni autorzy powołują sie na daną pracę negatywnie, to znaczy wyjaśniają, dlaczego i w czym ona kłamie (mija się z prawdą). Oczywiście upraszczam. Ale ocena nauko-metryczna jest pozytywna, choć ocena merytoryczna negatywna.

[Marcin Sztelak]

He he he. O ironio, o sarkaźmie...

Pozdrawiam.

[AS...]

o sarkazmie...
skoro nikt mnie nie cytuje, wyciągam prosty wniosek: nie jestem kłamcą
jest gorzej: to innych cytują...
zacny Leszku
nie odniosłeś się do przypadku, w którym ja cytuję;
a mój tworek jest jednym, wielkim zbiorem cytatów
o ironio...
Marcinie

pozdrawiam