w centrum dowodzenia

[Gloinnen]

Uważasz, że nadzieja jest czymś złym?

[lczerwosz]

Uważasz, że nadzieja jest czymś złym?

To że łączy się z niepełną wiedzą na temat swojej sytuacji, to nie znaczy, że jest czymś złym. Wręcz odwrotnie pozwala przezwyciężać strach, zmęczenie, czyli mobilizować do wysiłku.
A tej konkretnej sytuacji ocena sytuacji była skrajnie nieadekwatna do rzeczywistości. Była zła.
Ale napisałem, a już przestałem być tego pewien. PLka może nadzieję chodować dalej, nie da jej to sukcesu, ale uśmierzy porażkę.

[Gloinnen]

I jeszcze jedna refleksja. Mówimy o oczekiwaniach, o niespełnieniu... Ale przede wszystkim chyba powinniśmy szukać siły w sobie. Ale, żeby ją znaleźć, trzeba najpierw zdać sobie sprawę z własnej wewnętrznej ciemności. Z tego, co w nas najgorsze. Co nas ogranicza, zniewala, spycha na dno. Wtedy dopiero można tworzyć odwrotność tego - coś, do czego dążymy. To zaprzeczenie naszej ułomności, to przeciwieństwo naszej słabości i nędzy - nazwałabym właśnie nadzieją.
(o rety, może ja bredzę jak potłuczona?)

[Ania ayalen]

nie. Powiem Ci tak z serca- jak.juz wszystko szlag trafia i nie ma zadnych powodow zeby chciec zyc- to przy zyciu trzyma wlasnie nadzieja. Chocby na ten jeden powod. Ona gasnie ostatnia, chyba, nie wiem. Ale czesto gubia nas odgorne zalozenia, oczekiwania na cos, na wyrost. Wiesz- jestes dla kogos mila, i spodziewasz sie wzajemnosci. A jesli ktos uzna Twoj usmiech za falsz, zignoruje, warknie- to co? To pozostanie sprobowac chociaz zrozumiec dlaczego. Moze tego nauczyly go dotychczasowe doswiadczenia. Moze cos tam, i cos tam. Pozostaje nadzieja ze i ten.ktos zrozumie ze usmiech byl serdeczny, szczery.Plus zrozumienie. Moze tak to ujme- miec nadzieje bez nadmiernych oczekiwan. Nadzieja jest uniwersalna, oczekiwania - subiektywne.

[e_14scie]

Nadzieja oparta na samej idei nadziei, jest gorsza od najbardziej gorzkiej rzeczywistości.

[Gloinnen]

miec nadzieje bez nadmiernych oczekiwan.

A to jest bardzo trudne, Aniu. Każdy chciałby odebrać jakąś nagrodę. Wychowanie w gruncie rzeczy opiera się na systemie - jesteś dobry - marchewka, jesteś zły - kij. Potem, jesteś dobry, a marchewki niet. Cały system zaczyna się walić. Przewartościowanie tego jest trudne, u jednych przychodzi wcześniej, u innych później, u innych - nigdy...

Nadzieja oparta na samej idei nadziei, jest gorsza od najbardziej gorzkiej rzeczywistości.

Masz na myśli nadzieję "roszczeniową"? (skoro mam nadzieję, to mi się należy i jakim prawem los/świat/ludzie mi tego nie dają?

[lczerwosz]

trzeba najpierw zdać sobie sprawę z własnej wewnętrznej ciemności

Do tego potrzeba specjalnych rekwizytów. Może nawet medium mówiąc językiem ciemności. Niedawno przeżyłem zbiorowy rytuał, który poprzedzony był wielotygodniowym przygotowaniem.
W każdym z nas czai się zły. I to się pojawiało w ludziach. Pojawiło się w epilogu tego festiwalu. Na szczęście był i dobry. Więc jest nadzieja.

[Gloinnen]

Do tego potrzeba specjalnych rekwizytów.

Lustro?

Inni ludzie?

Samokrytycyzm?

Wszystko razem wzięte?

[e_14scie]

..

Nadzieja oparta na samej idei nadziei, jest gorsza od najbardziej gorzkiej rzeczywistości.

Masz na myśli nadzieję "roszczeniową"? (skoro mam nadzieję, to mi się należy i jakim prawem los/świat/ludzie mi tego nie dają?

Też, ale nie tylko. Siedzę i nie mając żadnych gruntownych podstaw, oczekuję tego, na co mam nadzieję.
Trochę porównywalne z loterią. Czasem zagram, a jak wygram, nie będę zmuszany/a, do zarabiania i pracy. Więc na wszelki wypadek nie pracuję i nie zarabiam.

[lczerwosz]

Ona gasnie ostatnia, chyba, nie wiem.

Mówi się, ze trzyma przy życiu. A jak gaśnie, to życie po niej, czyli jednak jest odwrotnie.

Nadzieja oparta na samej idei nadziei, jest gorsza od najbardziej gorzkiej rzeczywistości.

Złudna nadzieja? Nie umocowana w realnych uwarunkowaniach. Tylko, juz pisałem, można mieć za mało informacji, wtedy nadzieja zastępuje wiedzę.