niżej są tylko chmury

[ajw]

Przede wszystkim zobaczyłam obraz: potarganego faceta w gaciach podczas porannej toalety, który nakładając piankę na facjatę zaczyna swój koncert do lustra, rapując i popierdując radośnie (bo coś tam o tej w sumie intymnej czynnosci pisał).
A wierszyk?

Wierszyk refluksowy
strasznie częstochowski
z wrażenia niestety
nie stawały włoski
raczej przymrużyłam
na niego swe oko
jako że i poziom
nie wypadł wysoko

[alchemik]

Dobrze się czyta, bo to jednocześnie impresja letniej chwili.
Letniej, bo truskawki, a chwila wieczorna, a właściwie przedwieczorna, bo skłonny jestem kolor soku truskawkowego na ścianie przypisać również zachodzącemu słońcu, malującemu pejzaż za oknem, a być może i ten gdzieś wśród górskich szczytów. Może skrwawia ścianę lodowca, dodając czerwień do bieli i błękitu. Bo mamy w tym wierszu pachnący wieczór gdzieś pod miastem, albo wiejskiej okolicy. Dziewczyny, róże i płoty. Ładny zwyczajny obrazek obyczajowy. I zapachy truskawek, wieczoru, który pachnie różami, a może i maciejką.
Sam wiersz jest polisensualny, oddziałując na wszystkie zmysły zarówno barwą jaki zapachem, dźwiękiem. Impresja zwyczajnej chwili zamienia się w drugiej części w szereg obrazów z wnętrza. Może wspomnienia innych chwil z odległego miejsca pod dachem świata. Skłonny jednak jestem uznać, że to niepokój o drugą osobę, wspinającą się w tej samej chwili, ponad chmurami, na szczyty, które przebijają się przez obłoki ku niebu.
Niespokojne myśli towarzyszą wędrowcowi, wspierają go na odległość. Może niech sobie wyobrazi, że wiatr zawodzący w szczelinach lodowca wykrzykuje imię. Może i on czuje się mniej samotny słysząc je w tym zawodzeniu. To wspierająca myśl. Wiatr i dźwięki modulujące imieniem obecność kogoś odległego, a bliskiego, może ukochanego. Nie musi obawiać się z jego strony lawiny.
Sporo emocji i obrazów zamieściłaś w tym wierszu. Jeden wers o modlitewnych flagach od razu kieruje myśli ku klasztorom tybetańskim.
Zauważyłem, że użyłaś swoistej interpunkcji, aby porozdzielać znaczenia.To może ułatwia czytanie, choć ja i tak przy czytaniu przekraczam te kropki, aby odczytywać przerzutnie na różne sposoby. To dobry wiersz Iwono.

Jurek

[ajw]

Wszystkie Jurki to fajne chłopaki
Jestem pod wrażeniem Twojej interpretacji, bo czytasz wers po wersie i jeszcze między wersami, a ja mam wrażenie, że rozsiadłeś się w mojej głowie z jakąś aparaturą do czytania myśli i nic nie jestem w stanie przed Tobą ukryć.
Świetna interpretacja!
Pozdrawiam
Iw

[eka]

Przede wszystkim zobaczyłam obraz: potarganego faceta w gaciach podczas porannej toalety, który nakładając piankę na facjatę zaczyna swój koncert do lustra, rapując i popierdując radośnie (bo coś tam o tej w sumie intymnej czynnosci pisał).
A wierszyk?

Wierszyk refluksowy
strasznie częstochowski
z wrażenia niestety
nie stawały włoski
raczej przymrużyłam
na niego swoje oko
jako że i poziom
nie wypadł wysoko

1:1 (extra dogrywka po karnych)

[ajw]

Grunt to dobra zabawa

[eka]

Cieszę się, że do nas trafiłaś.

[refluks]

1:1 (extra dogrywka po karnych)

Różne mecze żeśmy oglądali.
Ja biegłem wdzięcznie i widowiskowo, nogą zgrabną prowadziłem bezbłędnie piłkę ostatecznie lokując ją po klasycznym dryblingu idealnie w bramkę.
ajw obdartym czubkiem buta waliła wysoko ponad nią.
Dogrywki nie będzie.
Nie ta klasa.

[ajw]

refluks - pewnie dlatego, że mam krzywe nogi, krzywy zgryz i zeza rozbieżnego, ale cóż .. jakoś to przeżyję




eka - też się cieszę

[skaranie boskie]

Nie masz to jak doskonałe... niedowartościowanie. Trzeba się samemu dowartościować, bo inni o tym zwyczajnie zapominają. Myślę, że Refluks zaszedłby w takiej konkurencji o wiele dalej, niż nasza reprezentacja w piłce kopanej.
Ajwono, ja też się cieszę, że jesteś z nami.

[ajw]

No to jest nas już troje