Carmina Poje***chana

[tea]

Wszyscy jesteśmy mniej lub bardziej.
W zależności od okoliczności.
W zależności od – kto kim gardzi
i za co.
Menel
alkasza
narkosza
ladaco

Wszyscy jesteśmy połamani
w zależności od wytrzymałości
naszego materiału
i psyche
Gdy w brzuchu pusto
damy co mamy
choćby za dychę

Wszyscy jesteśmy miłosierni
jedni dla drugich.
Walimy z rury,
plujemy z góry,
sępimy szlugi.
Do końca wierni

Połamana nasza Matka Boża.
Jezus Chrystus nasz połamany.
Pod przęsłami ścieli twarde łoża
Anioł Stróż od wczoraj skacowany

Połamani nasi wszyscy święci.
Połamane nasze życiorysy.
W kartotekach jak motyle przypięci
ja i ty, on i ona, my wszyscy.

Połamane nasze kręgosłupy
te moralne co trzymają dusze,
i choć wszystko zdaje się do dupy
pies bezdomny umie nas poruszyć

I tak wszyscy jesteśmy mniej lub bardziej.
Zasypiamy z flaszką w ramionach.
I nieważne kto nami gardzi
dzisiaj my. Jutro ty, on czy ona

[Leszek Sobeczko]

forma z treścią współgra ze sobą; kontent z lektury zabieram wrażenia bez mrugnięcia

pozdrawiam

[skaranie boskie]

Zasypiamy z flaszką w ramionach.

To lubię!
Ale całość też dobra.
Chyba się upiję za połamany świat.

[Ewa Włodek]

oj, mnóstwo racji jest w tym, co piszesz. Niestety - mnóstwo...
A forma Twojej "pieśni"- kapitalna, lubię takie rozmaitości, Kasiu...

uśmiechy posyłam...
Ewa